Zou dit nou eigenlijk waar zijn?
Als je goed naar je lichaam luistert, weet je precies wat je nodig hebt. En als iets je tegenstaat, dan is het ook niet goed voor je.
Dus als je ontzettend behoefte hebt aan iets, dan heeft je lichaam dat gewoon nodig. Ik ben het levende bewijs. Heb het hele jaar door totaal geen behoefte aan zoetigheid. Taart op een verjaardag? Voor mij geen enkele moeite om af te slaan. Helemaal geen zin in zelfs. Etentje in een restaurant? Als de dessertkaart aangeboden wordt, sla ik die ongezien al af. Doe mij maar kaas. Nou ja, soms kijk ik wel even in die kaart, als ik het een heel creatieve kok vind, gewoon om te zien wat voor bijzonders ie allemaal bedacht heeft, maar ik bestel niets. Met andere woorden, mijn lichaam weet zelf wat het beste voor hem is. (Of moet ik haar zeggen?)
Dus als ik dan ergens eind november onbedwingbare zin heb in marsepein, roomborstplaat (wit en mokka om precies te zijn) en gevulde speculaas, dan heb ik dat gewoon nodig, kan niet anders. En als ze dan in de groothandel waar ik toevallig loop alleen een groot blok marsepein hebben, dan moet dat maar. Ik kan het ook niet helpen. Dat ik me daar dan nu, terwijl ik zit te tikken, als een dolle doorheen moet eten, omdat het alweer bijna kerst is, dus die Sint-spullen weggewerkt moeten worden en ik ook weer niet achter het net wil vissen bij het Vlaamsch Broodhuys en hun heerlijke kerststollen, dat zet me dan wel weer aan het denken. Wel een beetje heel veel zoet zo in een maand misschien?
Maar ik weet nu al, dat als ik straks een hap neem uit zo’n heerlijke plak stol, ik weer denk dat ik blijkbaar die rozijnen en noten die in dat brood zitten op dat moment heel hard nodig heb. Misschien omdat het winter is? De rest van het jaar kan elke krentenbol me gestolen worden. Jek, jek, hou er echt niet van. En rozijnen? Brrr… ik moet er zelfs niet aan denken. Als iemand ze in m’n eten stopt, peuter ik ze eruit. Sterker nog, als ik ze in een recept zie staan, lees ik de rest van zo’n recept niet eens. Maar nu is het blijkbaar nodig, anders zou ik er heus niet zo’n zin in hebben.
Of???
Toch vraag ik me nu ineens af, of dat verhaal van een lichaam dat zelf wel vertelt wat het nodig heeft ooit wetenschappelijk bewezen is… of dat het allemaal kwakzalverij-geklets is. Het kan toch niet kloppen dat ik bijvoorbeeld soms ineens een zak friet met Belse mayonaise nodig heb? Want waar is dat in hemelsnaam goed voor? Of is dat net zoiets als met de vogeltjes en hun vetbolletjes? Dat je in de winter extra vet nodig hebt…
Wie weet hoe het zit? Ik hoor het graag
Ben ik nu dus even naar de site van het Vlaamsch Broodhuys, kijken of ze er al op staan, die stollen. En die heerlijke Parmezaanse kaascrackers. Lekker voor bij de ossenstaartbouillon met kerst. Vorige week stonden ze er nog niet.
PS Ik heb hier trouwens geen aandelen en krijg ook niets cadeau. Helaas ;-)
Fijne dag en liefs
Door: Franska
