Franska.nl

Vanochtend presenteerde RTLNieuws een lijst met alle eindtoetsresultaten van basisscholen. Natuurlijk wilde ik ook even zien wat ‘onze’ school scoorde. En ik vreesde het al. Want ik heb – als bíjna-curlingmoeder ?– de school in de loop der tijd zien veranderen. Er kwam een nieuw leersysteem om bezuinigingen op te vangen, er gingen (ontzettend goeie!) leerkrachten weg, er kwamen jonge, onervaren maar energieke, docenten bij, leerlingen stapten over naar andere scholen, klassen verdwenen. De hoge werkdruk bleef.
Al met al hebben we heel wat afgetobd. En we zijn niet de enigen: in Amsterdam schijnt al geld geboden te worden voor het plaatsen van je kind op een gewenste school. In krimpgebieden moet je maar blij zijn als er nog een school in je buurt staat. Zorgwekkend.
‘Onze’ school scoort op de eindtoetslijst ondermaats: een 6.4 (het landelijk gemiddelde is een 7). Welke scholen dan beter scoren? Nou, dat zijn over het algemeen scholen met een geloofsachtergrond: islamitische (7,4) en reformatorische (7,3) scholen. Openbare zitten op een 6,9.  

Dus stelde ik mezelf de vraag: moet een school daarop afgerekend worden? En moet je bij een schoolkeus naar zo’n cijfer kijken? Want was ís een goede school? Een waar goede toetsscores worden gehaald? Ik bedoel: waar gaat het nou om in het leven? Dat de kinderen hun topografielijstje kunnen opdreunen en de tafels in hun hoofd hebben zodat ze hun citotoets goed maken? Of gaat het ook om vaardigheden als hulpvaardigheid, samenwerken, creativiteit of omgaan met pestgedrag: dingen die niet in dit onderzoek terugkomen?
De vraag stellen, is de vraag beantwoorden, hè? Dus zou het een eerlijker beeld geven als die ‘zachte’ elementen náást die cito-uitslagen zouden staan.

Voor mijn eigen groep-achter is het nu te laat. Zij fietste een paar minuten geleden naar haar school. Blauw bontjasje, roze rugzak, omafiets. Helemaal klaar met de basisschool, helemaal klaar voor de middelbare. Waar we haar toevallig eergisteren voor hebben ingeschreven. Die school was haar eigen keus. Niet op basis van eindexamencijfers, trouwens, maar ze liet haar gevoel spreken.

Nee, haar basisschoolperiode kunnen we niet meer terugdraaien. Maar ik vraag me ook sterk af: als we vooraf van de onrust op haar school hadden geweten, hadden we haar dan op een islamitische school ingeschreven?