Zo’n zin in een biertje
Wat zeg ik? Misschien wel twee. Je zou natuurlijk zeggen, dan pak je er toch eentje. Nou, dat gaat nog wel even duren, want ik heb het over een heel speciaal biertje.
Zitten we dan met ons goeie gedrag. Gevangen gezet door een virus. Inmiddels zijn we al diverse stadia gepasseerd, van (heel in het begin) stomme misplaatste grappen aanhoren over Chinezen, schrik bij de eerste besmetting in ons land, zingen en klappen op straat en vanaf balkons, tranen laten en bewondering hebben voor de prachtige dingen die mensen weten te bedenken om de moed erin te houden, trots op elkaar zijn, omdat we ons zo goed aan weten te passen. Maar helaas, het nieuwtje is er intussen blijkbaar vanaf. Het begint zo nu en dan inderdaad knap vervelend te worden. Voor velen blijkbaar zelfs zo vervelend dat ze er maar niet meer aan meedoen.
EN BEDANKT!
Dankzij die mensen zonder respect en geduld zitten we weer met extra gebakken peren. En wie weet welke peren ze nog meer voor ons gaan bakken. En zo kan ik nog wel even door mopperen. Alleen ben ik net vaak genoeg jarig geweest om te weten dat je daar geen klap mee opschiet.
In Adformatie (een media- en marketing-magazine) las ik iets leuks: ‘Ontslag nemen en een wereldreis maken? Naar buiten rennen en iedereen knuffelen? Niezen in de elleboog van een ander? Als de pandemie voorbij is, kan dat (bijna) allemaal. Iedereen fantaseert wel eens over het moment dat het zo ver is. Wat zou jij dan het liefste doen? Dat is het uitgangspunt van de website PostCoronaPost.com: een platform waar mensen hun post-corona intenties kunnen delen met de rest van de wereld. De site bestaat slechts uit één pagina waar bezoekers de volgende zin af kunnen maken: When this pandemic is over, I will…’
Nergens te vinden die site. Onzin natuurlijk ook om die op te zoeken, want ik wil m’n intenties helemaal niet met de rest van de wereld delen. En die ene zin kan ik zelf ook wel opschrijven. Dus ‘wat gaan we doen als dit allemaal voorbij is’ op een stuk papier gezet en met z’n tweeën meteen een lijst aangelegd. Nou dat ging ons goed af, binnen de kortste keren hadden we een A4’tje vol. En wat denk je dat er helemaal bovenaan staat?
Tadaaa…
Biertje drinken bij de overburen. Daarna volgt er nog een heleboel wat we in het ‘oude normaal’ allemaal gedaan zouden hebben. Gewoon naar de groenteboer en de slager bijvoorbeeld. Weet jij het al? Wat ga jij doen als ‘het’ allemaal voorbij is? Misschien heb jij wel heel nieuwe plannen? In het kader van ‘always look at the bright side of life’ kun je tenslotte maar beter plannen maken en gewoon aan de gang gaan, want daar word je uiteindelijk altijd blij van.
Ik wens je de allermooiste plannen voor als ‘het’ allemaal voorbij is en natuurlijk voor nu een fijne week.
Liefs van Franska
PS: O mamamia, wat er hier thuis voor die tijd nog allemaal moet gebeuren. Gelukkig hebben we nog even de tijd om de to-do-list af te werken. Of was jij al helemaal klaar met alles? Nou, ik hoef me voorlopig nog niet te vervelen. Groetjes!
Door: Franska
