Zo krijg je een puber aan de praat
Om pubers een verhaal te ontfutselen heb je eigenlijk een hele berg afwas nodig en de vanzelfsprekendheid dat moeder en kind die iedere avond samen wegwerken.
Tijdens zulke saaie routines komen vaak onverwacht goeie gesprekken op gang, weten we nog van vroeger toch? Maar sinds iedereen een vaatwasmachine heeft en kinderen geen bal meer doen in het huishouden (of zijn de mijne de slechte uitzondering?) is deze gelegenheid komen te vervallen.
Een ritje met de auto of een blokje om is ook een goeie om een gesprek op een ontspannen manier los te weken. Maar wonend in de stad zit ik zelden in een auto en voor een ommetje zonder doel is deze leeftijdscategorie doorgaans minder makkelijk te porren.
Extra heugelijk dus dat mijn dochter sinds kort zelf een andere, heel mooie gelegenheid heeft gecreëerd. Een heel ouderwetse ook. Ze is namelijk een puzzelaar geworden.
Al wekenlang ligt onze eettafel bezaaid met duizend stukjes waar ze soms tot in de late uren diep geconcentreerd boven hangt. Soms luistert ze daarbij naar een podcast, soms kijkt ze voor de miljoenste keer Gossip Girl. Hoe dat kan, speuren naar passende stukjes en tegelijkertijd op een scherm loeren, vraag het me niet, dit is een van de wonderlijke vaardigheden van de schermverslaafde generatie. Of het er een is waar we jaloers op moeten zijn is niet het punt waar ik nu naartoe wil. Het mooie van deze nieuwe hobby die ze misschien een beetje apart invult, vind ik dat ze zelf zegt dat het haar ontspant. ‘Er zijn ouders met kinderen van mijn leeftijd die bang zijn voor drugs, mam. Jij hebt maar geluk met mij en mijn puzzelafwijking’, merkte ze heel terecht op.
Soms schuif ik even aan en zoeken we samen naar stukjes blauw die bij elkaar de jurk van Cinderella of toch de punthoed van Mooiweertje moeten vormen. Tussen die momenten van stilte en concentratie komen soms de mooiste gesprekken op gang. Gesprekken waarbij ook allerlei ontboezemingen vrijkomen. Zielenroerselen die normaal zo verborgen kunnen blijven in dat puberhoofd waarvan je weet dat er zich van alles en nog wat moet afspelen.
Daar waar samen afwassen leidt tot een opgeruimde keuken geeft zo’n puzzel juist een vrij rommelige aanblik. We eten tijdens zo’n puzzelmanie ook aan het uiterste puntje van de tafel, met ons bord bijna op schoot, alles om de ruimte te geven aan die langzaam tot stand komende beeltenis. Maar al zou ik er staand mijn bord voor leeg moeten lepelen, ik koester deze hobby en de intieme momenten die er soms uit voortkomen. De digitale generatie kan soms verrassend nostalgisch zijn.
