Zo is onze minister-president een lichtend voorbeeld voor alle politici

 

‘Ik ben echt niet de eerste die roept dat iets seksistisch is, maar dit vind ik zo’n verkeerde opmerking!’

 

Hij kan misschien soms wat al te flegmatiek zijn, onze minister-president. Of iets te makkelijk lachen als er misschien net iets te weinig te lachen valt. Maar als hij is zoals afgelopen week, dan valt er wat mij betreft helemaal niets op hem aan te merken. Sterker nog: vergeleken met de strapatsen van een Donald Trump of Boris Johnson – om er maar eens een paar te noemen – vond ik onze Mark in de kwestie Raymond de Roon een lichtend voorbeeld voor alle politici. 

 

Voor wie niet weet wie meneer De Roon is, die zit voor de PVV in de Tweede Kamer en die vond het nodig om zich nogal badinerend uit te laten over vrouwelijke ministers van Defensie. Vooral Ursula von der Leyen, de voormalig minister van Defensie in Duitsland en aankomend voorzitter van de Europese Commissie, moest het ontgelden nadat Rutte in een debat aanhaalde dat voormalig minister van Defensie Jeanine Hennis en de huidige minister Ank Bijleveld bijzonder onder de indruk van het werk van Von der Leyen waren. Dat ‘dat dameskransje van ministers’ het goed met elkaar kan vinden dat geloofde De Roon wel. Maar de Duitse krijgsmacht zou door Von der Leyen ‘buitengewoon slecht’ zijn achtergelaten. Waarop Rutte hem in de reden viel met een:

 

‘Wat een niveau!’

 

En dat nuanceerde met: ‘Ik ben nooit zo gevoelig op mannen- en vrouwenissues en ik ben echt niet de eerste die roept dat iets seksistisch is, maar dit vind ik zo’n verkeerde opmerking. Ik ben er zo trots op dat ook die post van minister van Defensie overal ter wereld door vrouwen wordt ingevuld, en dat als meisjes geboren ze kanselier van Duitsland kunnen worden, of voorzitter van de Tweede Kamer. Wat een verkeerde opmerking zeg, bluh.’

 

Waarna het debat verder ging en Twitter op gang kwam, zullen we maar zeggen.

 

 

Met alle lof voor Rutte tot juist helemaal geen lof voor Rutte en suffe commentaren als:  

 

  • ‘wat is er mis met een theekransje?’
  • ‘De Roon zei helemaal geen theekransje maar dameskransje’
  • ‘dameskransje is nog vunziger dan theekransje’
  • ‘ja maar het gaat over dat verkleinwoordje want dat is juist zo denigrerend’ 

 

Of:

 

  • ‘wat is hier nou seksistisch aan??’
  • ‘heeft niets met seksisme noch onderbuik te maken’
  • ‘maar daar gaat ’t niet over hè, het gaat erom dat een mannelijk parlementslid zijn seksistische onderbuik weer eens laat leeglopen’

 

Tot:

 

  • ‘geen touw aan vast te knopen. U slingert van hot naar her en mist de olifant in de kamer volledig’

 

Die laatste voltreffer over de olifant in de kamer houden we erin. Net als de opvattingen over vrouwen van onze minister-president – niks op aan te merken namelijk.

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans