Franska.nl

Zo bont maken onze zorgverzekeraars het!

 

Monique is, net als een aantal lotgenoten, een crowdfunding-actie gestart om het geld bij elkaar te krijgen dat ze nodig heeft om niet dood te gaan.

 

Kafkaiaanse toestanden weer bij Franska.nl op deze zaterdag. Met dit keer een glansrijke hoofdrol voor onze zorgverzekeraars en duizenden vrouwen die we gerust als slachtoffer in deze klucht mogen opvoeren. Waar het om draait is het thema ‘verzakking’. Heel in het kort: de blaas, de baarmoeder en de endeldarm (allemaal organen die op de spieren van de bekkenbodem rusten) worden met een aantal banden op hun plaats gehouden. Als de banden en spieren niet sterk genoeg zijn, kunnen de organen in meer of mindere mate naar buiten komen – een verzakking. Ongewild urineverlies (incontinentie) of problemen met de ontlasting kunnen het gevolg zijn. ‘Heel vervelend, maar geen zorgen,’ zeggen gynaecologen hierover, ‘want een bekkenbodemmatje van polypropyleen lost alle problemen op en het plaatsen ervan is een fluitje van een cent.’

 

‘Klopt,’ zegt Monique van Hek, ‘maar al snel kreeg ik pijnklachten.’
‘Zit tussen je oren’, aldus de behandelend arts.
‘Of toch niet!’ concludeert een andere gynaecoloog na veel te veel ziekenhuisbezoeken. ‘Dat matje zit te strak.’
‘Verwijderden dan maar?’
‘Nou nee.’ Want nu komen we bij de kern van het probleem. Volledig verwijderen kan in Nederland niet.

 

Monique is inmiddels zwaar invalide. Brengt 80% van haar tijd liggend in een ziekenhuisbed in haar huiskamer door en als er niets gebeurt is ze er binnen tien jaar niet meer. Monique heeft namelijk de pech dat het bekkenbodemmatje een auto-immuunziekte heeft veroorzaakt waardoor haar lichaam dat matje met alle geweld wil afstoten. Omdat dat niet lukt krijgt Monique voortdurend infecties en hoge koorts. Andere vrouwen die een bandje kregen en er minder erg aan toe zijn dan Monique hebben ‘slechts’ altijd pijn, problemen met poepen, plassen en seks, en wildgroei van weefsel, soms zelfs met kanker als gevolg. Matje verwijderen kan in Londen voor 11.500 euro. Monique neemt contact op met haar zorgverzekeraar en die berekent dat er maximaal 4.000 euro vergoed kan worden omdat dat ook de kosten in Nederland zouden zijn voor een dergelijke operatie – ware het niet dat deze operatie in Nederland dus niet volledig uitgevoerd kan worden. Als Monique huilend aangeeft dat ze het resterende bedrag niet op kan hoesten raadt de verzekeraar haar aan om met de arts in Londen te onderhandelen. Wie weet kan die operatie stukken goedkoper. Ook in Amerika is er een arts die Monique kan helpen. Voor 19.000 euro en dat is dan exclusief reis- en verblijfkosten.

 

Monique is, net als een aantal lotgenoten, een crowdfunding-actie gestart om het geld bij elkaar te krijgen dat ze nodig heeft om niet dood te gaan. En als ze dat geld niet bij elkaar krijgt en toch doodgaat is dat als gevolg van een bekkenbodemmatje van polypropyleen dat alleen maar op schapen werd getest en waarvan specialisten de ondeugdelijkheid inmiddels echt wel erkennen. Alleen willen zorgverzekeraars er maar niet aan dat het op z’n zachts billijk zou zijn om die hersteloperatie in het buitenland te vergoeden.

 

IN PLAATS DAARVAN VERGOEDEN ZE NOG WEL HET PLAATSEN VAN HET BEKKENBODEMMATJE VAN POLYPROPYLEEN.

Met vragen of klachten kun je terecht op het Steunpunt voor patiënten.