Franska.nl

Zin in een positief verhaal?

Lees maar verder dan.

 

Dat de appel niet ver van de boom valt gaat nog steeds op. Zijn ouders arm en hun kansen beperkt? Dan moet je er als kind heel hard aan trekken om de trein op een ander spoor te krijgen en niet dezelfde weg als je ouders te gaan. Niet voor niets wil de overheid stappen ondernemen om de overdracht van armoede van ouder op kind te bestrijden. Maar om nou op de overheid te gaan zitten wachten, dat is ook zowat. Handjes uit de mouwen, dat is wat er nodig is. En laat dan nou precies zijn wat deze sociaal ondernemer biedt.

 

Hij heet Abdelhamid Idrissi, hij is 33 jaar en hij was vakkenvuller. Tegenwoordig biedt hij, samen met een leger vrijwilligers, duizenden kinderen uit kwetsbare wijken gratis huiswerkbegeleiding en coaching. Na de zomer wil hij een gratis supermarkt openen in Amsterdam. Abdelhamid kun je tegenkomen in een van zijn 47 studiezalen in de kwetsbare wijken van Amsterdam en Zaandam, waar hij kinderen helpt bij hun huiswerk, met het vinden van een stageplek of het voeren van een belangrijk gesprek. Want zonder dat kom je er niet in het leven en uitgerekend dat is wat hun ouders hen níet kunnen bieden.

 

Aandacht voor goed gedrag, een rustige omgeving en een veilige sfeer, is waar het allemaal mee begint en waarmee Abdelhamid een brug weet te slaan tussen de bevoorrechte wereld van hoogopgeleide witte Nederlanders en die van de kwetsbare wijken, waar veel bewoners bezig zijn met overleven. Waarderingen als Amsterdammer van het Jaar (2019) of de Hélène de Montigny-prijs (2022) doen hem niet veel, maar hebben hem desondanks geen windeieren gelegd. Want mocht je nu denken dat het iets voor jou is om vrijwilliger te worden, daar is een wachtlijst voor.

 

Abdelhamid komt zelf uit de Amsterdamse buitenwijk Geuzenveld, waar relatief veel kinderen opgroeien in armoede, rondhangen op straat en voortijdig schoolverlaten. Zelf mocht hij van zijn ouders, die geen Nederlands spreken, alleen op school, op een sportclub of thuis zitten en zijn vader vond dat hij bouwkunde moest studeren, want dan heb je altijd werk. Daar kreeg hij best buikpijn van, want hij was nog nooit buiten zijn wijk geweest, had nog nooit in de metro gezeten en toen hij ontdekte dat zijn medestudenten wél een laptop hadden, internet thuis, vragen durfden te stellen en op een beleefde manier ‘nee’ konden zeggen, was dat ook even slikken.

 

Maar in de Albert Heijn, waar hij een bijbaan had, keken buurtgenoten juist tegen hem op omdat hij studeerde. Omdat hij zich stoorde aan het onderlinge pest- en machogedrag van zijn leeftijdsgenoten, besloot hij één collega-vakkenvuller daarop aan te spreken. Hij toonde interesse, gaf schouderklopjes, legde uit hoe je met klanten praat en wat het belang is van een glimlach. En zie: na twee weken was het een andere jongen! Dus besloot Abdelhamid na zijn studie dat de jeugd in de supermarkt hem vast veel harder nodig had dan de bouwwereld.

 

Inmiddels telt zijn stichting tweehonderd medewerkers – waarvan 42 betaalde – en ontvangt hij geld van de gemeente en bedrijven. Vorige week begon hij met een crowdfunding voor zijn FRIS supermarkt. Het idee is dat daar telkens tachtig gezinnen die gebruikmaken van zijn studiezalen een halfjaar gratis kunnen winkelen. De voorwaarde is dat zij die rust gebruiken om hun leven een positieve draai te geven.

 

Laat die Abdelhamid maar schuiven dus.

 

Bron: de Volkskrant