Franska.nl

De zoon van mijn vriendin B is vijftien. En jongens van vijftien proberen van alles. Zo ook J. Die staat altijd klaar om de boel eens even flink op te schudden. Hij is op het nippertje overgegaan, zit nu in de derde klas, en zou dit jaar eigenlijk een tandje erbij moeten zetten om succesvol de vierde te bereiken. Maar ja, vijftien hè?.

Zijn middelbare school heeft het zeer strikte beleid dat er op het schoolplein niet gerookt en zeker niet geblowd mag worden. Maar dat blijkt in praktijk voor de docenten zeer lastig te handhaven. Die scholieren weten precies waar ze kunnen gaan staan met hun pretsigaret om niet gesnapt te worden. Buiten de schoolhekken is de openbare weg en daar hebben de leraren niets over te vertellen. Om de hoek van de school ligt een kleine peuterspeeltuin. En die pubers vinden het heerlijk om daar tijdens een tussenuur op de wipkip of het randje van de zandbak te zitten en een blowtje te doen.

Niemand die het ziet en zeker de docenten niet. Die hebben het druk met lesgeven en zijn geen politieagenten die ook de pubers van een ander in de gaten moeten houden om ervoor te zorgen dat ze fris en fruitig in de les zitten. J. en zijn vrienden hebben dikke lol tijdens zo’n tussenuur en die pret is meestal nog niet uitgewerkt als het volgende uur begint. En dan zit de docent ermee. Die heeft er soms wel drie tegelijk in de klas.

Vriendin B. heeft alle boeken over pubers gelezen. Ze gaat ook regelmatig met haar zoon in gesprek over de gevolgen van drank en blowen voor het puberbrein. Als ze ruikt dat hij een biertje heeft gedronken heeft hij twee weken huisarrest, of krijgt hij geen zakgeld. Maar ondanks al haar goede bedoelingen zoekt J. toch steeds weer het randje op. En vriendin B. had dat blowen van haar lieve J. echt, echt, echt niet in de gaten.

Tot de school eindelijk aan de bel trok. Mijn vriendin voelt zich heel erg naar over de hele situatie, alsof ze faalt als ouder. Ze begrijpt dat de schuld niet volledig bij school kan liggen, maar ze had wel heel graag eerder van hen willen weten wat J. allemaal uitspookte. Er volgde een lang gesprek met de mentor en J. kreeg een boze preek van de rector.

Gelukkig snapt J. dat hij nog langer over zijn schoolcarrière doet als hij blijft zitten en dat wil hij niet. Hij heeft zijn leven gebeterd en is gestopt met blowen. Daar is mijn vriendin heel blij mee. En J. gelukkig ook. Want zo houdt hij meer zakgeld over. Hij spaart voor z’n examenreis naar Salou. Met een diploma en een goede afspraak met z’n moeder.