Franska.nl

Ze hebben het hartstikke zwaar, lees ik, onze pubers

Want door corona lag hun sociale leven op z’n gat en raakten de kiddo’s compleet van de leg.

Geef dan maar eens vorm aan je toekomst, toch? Dus is een tussenjaar misschien de oplossing. Wat er in de praktijk maar al te vaak op neerkomt dat er dus niet gebackpackt en een beetje afgezien wordt, maar dat ze overdag hun nest niet uitkomen en ’s nachts zitten te gamen. De sfeer in huis wordt er intussen niet beter op en de kinderen de deur uitzetten is ook al zoiets, in deze tijden van woningnood.

 

Het is een feit dat corona echt wel ontwrichtend werkte waardoor veel jongeren geïsoleerd raakten. Maar om nou te zeggen dat er vóór corona geen ranzige pubers waren die niet vooruit te branden waren en al helemaal nergens voor te porren… En één ding is zeker volgens Hermien Miltenburg, oudervoorlichter en initiatiefnemer van studiekeuzekind.nl: van lang in bed liggen en gamen leren de kinderen zichzelf niet kennen, worden ze absoluut niet blij en daarbij is zo’n vicieuze cirkel van lethargie op de langere termijn zelfs schadelijk voor ze. Terwijl ouders toch nogal eens de neiging hebben om te denken dat hun kind het wel prima vindt, dat vegeteren op niks af.

 

Er is dus werk aan de winkel, beste pappa’s en mamma’s. Aanpakken die luizenbollen, een schop onder hun kont en hoppa. Of toch niet? Volgens pubercoach Gacella Braaf mogen ze inderdaad niet gedwongen worden maar moet er hulp worden geboden – om met elkaar uit te vinden wat de bloedjes wél doet tikken. Want des te harder ouders gaan lopen trekken en duwen, des te meer verzet zal er komen.

 

Zit wat in, wellicht. Al zegt Miltenburg er godzijdank wel bij dat het nou ook weer niet de bedoeling is dat ouders dat eindeloze niksen gaan lopen faciliteren. Daarmee bewijs je je kind dus geen dienst. En hoewel het moeilijk is om hem te dwingen om een opleiding te gaan volgen of een baan te zoeken, kan er wel aan de geldkraan worden gedraaid. Doe jij de hele dag niets? Dan lever je maar op een andere manier een bijdrage en ga je kostgeld betalen voor het eten, onderdak en je zorgverzekering.

 

Dat klinkt mij in ieder geval als muziek in de oren. Want ik hoor het maar al vaak, om me heen. Dat kinderen – behalve de ijskast leegeten en de wasmand vol dumpen – geen moer uitvoeren en dat ouders zo ten einde raad zijn dat zelfs zij corona de schuld geven. Terwijl, als ze heel eerlijk zouden zijn, maar al te goed weten dat er vóór corona ook al niet werd gestudeerd, om maar eens iets te noemen.

 

Bron: Trouw