Franska.nl

Zarzuela… voor meisjes met wilde haren

Heel lang geleden leefde er een meisje met een bos wilde haren waar je U tegen zei. Die moesten er allemaal uit, want ze zaten muurvast.

Kwam door haar opvoeding. Eenmaal los van dat gedoe… hoppa! Daar ging ze. Naar Ibiza, toen nog niet de hotspot voor Belangrijke Personen die het nu is. Hier bevond zich in Ibiza-stad de discotheek La Tierra, waar we tot diep in de nacht dansten.

 
Daar draaiden ze, onder andere, het opzwepende lied met de titel Zarzuela. Het meisje met die wilde haren was ik. Die haren zijn nu grijs en af en toe nog wat wild. Ik zocht dat liedje op het internet. Waarom? Ik ben aan het ruimen, zoals jullie weten, en ik vond een dagboek uit die tijd. Tip: als je beslist geen meter wil opschieten met dat ruimen, ga dan vooral je dagboeken lezen. Zarzuela… ik herinner me die deun heel goed. Maar niet te vinden hè? Wat ik wél vond, was een Spaanse opera met die naam. Die was me toch leuk! Er verscheen zelfs een dansend paard op het toneel. Klepperende castagnetten, de prachtige jurken en dat knappe geklikklak van tapdansschoenen, heerlijk! Dat paard is natuurlijk minder, maar van een volk dat zich nog steeds bezighoudt met stierengevechten, kun je dit verwachten. Die opera duurde wel een uur en dat was alleen nog maar het eerste gedeelte.

 
Verder zoekend vond ik meer info over zarzuela. Het paleis van de koning in Madrid heet zo. En, praktischer, het is ook een Catalaans visgerecht, dat wist ik (ooit gegeten in Los Caracoles in Barcelona, aanrader). Ik begrijp ineens waarom het zo heet. Het is een woord dat van alles inhoudt: overvloed, levenslust, muziek, uitdagingen, pracht en praal. Wij aten vroeger zarzuela in een geweldig Spaans restaurant in Amsterdam aan de Hoogte Kadijk. Dat is helaas allang ter ziele. Maar nu heb ik na al dat gezoek een niet te stoppen trek in zarzuela. Op naar de visboer. Geen vis uit de supermarkt, doe dat vooral niet. Je kunt er van alles in stoppen, van duur naar goedkoop. Een uitbundige schotel. Zo uitbundig als die spetterende opera/operette. Het recept is op internet te vinden, maar wij doen het zo:
 

Roodbaars, kabeljauw, mosselen, ongepelde grote garnalen, inktvis. Tot zover de vis, maar varieer gerust met andere vissoorten. Maak een prutje van uien, paprika, ontvelde tomaten, knoflook, peterselie, laurierbladen, cayennepeper, een visbouillonblokje en olijfolie. Bespaar niet op de knoflook, maar neem je dan wel voor uitsluitend je disgenoten te zoenen. Als dat prutje lekker heeft gestoofd, laat je de vissoorten er vijf minuten in pocheren. Gehakte amandelen voor de liefhebber. Wij eten er bruin stokbrood bij. Dat sopt lekker. Een stevige wijn erbij en je hebt geen kind meer aan ons. Draai de wulpse muziek van de Spaanse Zarzuela en je waant je in Spanje. We hadden zoveel, dat we het vanavond weer eten. Buiten! Nu kan het nog. En ik neurie vast voor me uit: meisjes… met wilde haren…