Zabeth scheelde qua leeftijd amper met de dochter van haar nieuwe geliefde
‘Ze noemde me een ordinaire gold digger.’
‘In leeftijd scheelde ik amper met zijn dochter, we waren allebei rond de 35. Toen haar vader, die minstens twee generaties op ons voorlag, me voor het eerst aan zijn dochter voorstelde was dat niet bepaald relaxed. Ze gedroeg zich ronduit vijandig en afwijzend, maar haar vader dacht dat ze nog wel bij zou draaien.
De eerste de beste keer dat ik even met zijn dochter alleen was vroeg ze aan me wat ik in haar vader zag, ‘behalve zijn geld dan’. Ik zei dat ze niet onaardig tegen me hoefde te doen want daardoor zou ze me echt niet wegkrijgen. Ik wilde haar vader gewoon gelukkig maken omdat ik heel erg gek op hem was. Ze lachte me in mijn gezicht uit. ‘Laat me niet lachen. Dit geloof je toch zeker zelf niet, ordinaire gold digger!’ Huilend vertelde ik later aan haar vader wat er gebeurd en gezegd was. Volgens hem moest ik het niet zo letterlijk nemen allemaal. Hij dacht nog steeds dat het wel zou loslopen.
Als hij en ik samen waren hadden we het gezellig, maar zodra zijn dochter – en later ook zijn zoon die duidelijk door zijn zus was beïnvloed – erbij waren, was het geen doen. Als we aan tafel zaten deden zijn kinderen ijskoud alsof ik lucht was. Gevraagd werd er sowieso nooit iets aan me, maar als ik iets zei werd er ook nog eens niet mijn kant uitgekeken, zo bot! Ik was er op een gegeven moment zo klaar mee dat ik tegen hun vader zei dat het maar beter was om niet meer af te spreken als zijn kinderen erbij waren. Dat begreep hij. Maar dat zou dan meteen ook betekenen dat ik niet mee kon op wintersport met kerst en oud en nieuw want dat was een familietraditie waar niet aan te tornen viel. Als ik me bedacht en toch meewilde, zou hij dat heel gezellig vinden.
Na eindeloos wikken en wegen besloot ik me er niet onder te laten krijgen en te doen alsof mijn neus bloedde. Ik zou meegaan op wintersport! Als we twee weken samen waren zou er vast wel een moment komen om een keer rustig met zijn kinderen te praten en er hopelijk samen uit te komen. Dat moment kwam er zelfs meer dan eens. Alleen gaf zijn dochter aan dat ze totaal geen behoefte had aan een gesprek met mij. Ze had al zoveel ‘sletjes zoals ik’ zien komen dat ze de tel was kwijtgeraakt. En als haar vader met mij was uitgespeeld zou ik ook de aftocht moeten blazen en kwam er wel weer een ander lekker ding om haar vader bezig te houden.
Nog voor oud en nieuw nam ik de trein naar huis. Zijn kinderen keken niet eens op uit hun boek toen ik vertelde dat ik mijn koffer gepakt had. Hun vader bood aan om een taxi voor me te bestellen die me naar het station kon brengen, want hij vond het niet verstandig ‘om met dit weer zelf te rijden’. Hij vond het vervelend dat het zo was gelopen, zei hij. Al was het me niet duidelijk voor wie hij dit het meest vervelend vond. In de trein terug vroeg ik me af wat ik in vredesnaam in deze man gezien had en of ik echt wel net zo verliefd op hem als persoon als op zijn status was geworden. Het kostte me best moeite om toe te geven, maar achteraf snapte ik de reactie van zijn dochter diep in mijn hart wel.’
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen. Wil jij ook iets delen met onze lezeressen, mail je verhaal dan naar info@franska.nl.’
