Franska.nl

Vier uur ’s middags, bij hen (New Jersey) tien uur ’s ochtends. ‘Hi Franska! I still remember the sweater you knitted for my son. (Intussen is ie 32 en heel groot. Hij kust haar, terwijl ik haar aan de telefoon heb).

Dus zo lang is het geleden. Jeetje. ‘We worden oud mama’. Pat Cleveland (66), de inspirerende  wervelwind en alleskunner had zomaar tijd voor me. Pat kreeg verkering met fotograaf Paul van Ravenstein, die ik kende toen ik nog modestylist was. Ze was de allergrootste ster op de catwalks in Parijs. Als er een modeshow was, was ie past echt spraakmakend als Pat meeliep. Zij liep zo mooi en swingend dat ze elke show tot een topsucces maakte.

Ik vond haar altijd spannend, vrolijk, lief en geïnteresseerd. Hoe ik dat laatste weet? Ze kwam een keer met Paul mee naar onze redactie. Hij fotografeerde toen de shows in Parijs en kwam z’n foto’s brengen. Iedereen om me heen hield z’n adem in van opwinding. Pat herself! Gewoon bij ons! Maar wij hadden het over mijn werk, ze wilde alles weten.

Al snel vertrokken ze naar Parijs, Milaan, New York. Zo’n beetje overal waar ik niet was. Na een prachtige bruiloft in Amsterdam waren ze zomaar ineens uit mijn zicht. En ik was met andere dingen bezig.

En dan nu plotseling weer contact. Eigenlijk naar aanleiding van haar boek: ‘Walking with the muses’. Ik zag overal interviews en artikelen over haar verschijnen. Binnenkort zie ik haar misschien in NY. Lees hier waarom ik daar ben. Als ze niet druk is met van alles.

Ik vraag haar waar ze nu mee bezig is: ‘Ik ben gaan schilderen. Mijn moeder, die kunstschilder was, is een jaar geleden overleden. Ik heb haar kwasten schoongemaakt en houtskool opgepakt en leg nu impressies vast van wat ik mijn moeder zag doen. Elke ochtend ben ik om vijf uur wakker en moet dan wachten tot het licht is. Dan kan ik lekker schilderen. Tot die tijd schrijf ik. Ook over m’n moeder, op dit moment. Ik schrijf alles op wat ik me herinner van haar’. (Dat wachten op licht komt me bekend voor. Doe ik ook vaak. Heb ook goed licht nodig voor m’n tekeningen op Franska.nl)

Pat bekijkt het leven op een filosofische manier. Nooit geweten. Kom ik nu aan de telefoon achter.

Ze zegt: ‘Weet je, het leven gaat over groeien. Dat is de intentie. Je moet dingen vinden die je heel graag doet. Ik maak poëzie, schilderijen en ik schrijf. M’n nieuwe boek is net uit. Maar ik schreef al eerder een dichtbundel: ’In the spirit of Grace’. En ik ben zelfs gaan breien, want dat wilde ik ook kunnen. Net als jij.’

‘En weet je wat belangrijk is? Je moet zorgen dat je niet alleen bent. En dan vooral dat je niet alleen bent met jezelf! Daarom moet je elke dag iets doen. Iets creëren. Schrijven, muziek maken, iets eten! Doe creatief in de keuken. En zorg dat je ook contact hebt met dieren. Die leven heel dicht bij hun gevoel. En dat is belangrijk’

In haar tuin roepen de pauwen, en buiten waait er een harde storm met veel regen terwijl we bellen. Ze heeft heel veel mannetjespauwen en ook drie witte. Ik zie het helemaal voor me.

Ik vraag haar naar het verschil tussen de modewereld toen en nu.

‘Het lijkt wel of nu iedereen aan mode doet. Zakenmensen, muziekmensen. Zelfs mensen die helemaal niets met mode te maken zouden hebben. Iedereen ontwerpt en maakt collecties. Maakt niet uit. Iedereen die iets creatiefs wil doen moet het doen. Is alleen maar mooi en goed. Het draait nu niet meer om mode zoals toen, maar om lifestyle. Het gaat meer om followers en indruk maken. Couture zag je vroeger niet, alleen als je in de society zat. Nu is het voor iedereen. Living in style is belangrijk nu. Stijl helpt mensen om origineel en uniek te zijn.’

Hoe het is om ouder te worden?

‘Great! I feel like champagne. M’n lijf voelt goed. Reizen doe ik veel en vind ik leuk. Ik ben blij met al het kleine. En het mooie is: ouder zijn betekent ook ervaring en veel meer informatie hebben. Je bent zoveel meer nu. Je weet hoe je uit de problemen moet blijven. En ook hoe je in de problemen kunt komen, haha! Er is nu balans. Je begrijpt wie je bent, je hebt nog best een ego, maar dat is lang niet meer zo chaotisch als toen je tiener was. Alles is duidelijk nu.’

‘En vind het leuk om verhalen van anderen te horen, artikelen over anderen te lezen. Daar raak je geïnspireerd door. Instagram en alle andere communicatievormen zijn zo fijn. Je kunt ervaringen delen. Daar heb je wat aan’.

Kom je nog wel naar Nederland?

‘Ja! Nederland is zo cool. Iedereen is daar zo aardig. En dan de grote familie van m’n man. Ik heb daar zo veel vrienden, merkte ik laatst weer toen ik er was. En al die fietsen. Hier doen we alles met de auto. Hadden we hier maar meer fietspaden. Ik ben gek op fietsen, daar krijg je lekker trek van.

‘Bij de lancering van m’n boek trad ik op als Josephine Baker’, vertelt ze.’ Is te zien op YouTube. Was een ontzettend topfeest. Het mooiste feest ooit. De mannen liepen in bananenrokjes’

Ze wordt er zo vrolijk van als ze erover vertelt, dat ze weer een feest wil organiseren. We verzinnen samen aan de telefoon een nieuw feest en haar geest begint te borrelen. Houdt niet op. Gepassioneerd. Dat is ze. Heerlijk. En het belangrijkste doel van het aanstaande feest?

PEOPLE SHOULD HAVE A GOOD TIME!

Ik hoop dat ik ook mag komen.

X Pat, dank je wel voor je tijd.

Je bent verdorie nog altijd de superlieve, swingende, inspirerende vrouw die je tig jaar geleden ook was.

Dikke kus uit NL

PS: Even zien hoe Pat een catwalk liep? Twee filmpjes: