Wil jij ook graag minister worden?
Vraag jij je ook af waarom je als minister eigenlijk helemaal geen vakkennis hoeft te hebben?
‘Halbe Zijlstra wordt minister van Buitenlandse Zaken, want hij is weleens in het buitenland geweest.’ Dat schreef Volkskrant-columnist Bert Wagendorp toen de ene na de andere naam bekend werd voor het nieuwe kabinet. Ik moest er om lachen, gniffelen was het meer, want het vat in één simpele zin samen wat ik me inderdaad afvraag: hoe is het mogelijk dat je totaal geen affiniteit met je ministerie hoeft te hebben om er minister of staatssecretaris van te worden? Dat zou volgens mij in geen enkel vak kunnen, maar bij het besturen van ons land lijkt het prima…
Is dat niet een beetje merkwaardig? Dat je op dinsdagochtend lekker achter je computer zit en gebeld wordt: ‘Hé, hi, met Mark, hoe is ie? Zeg, ik zat eens te denken: zou jij geen zin hebben om minister van Defensie te worden in mijn nieuwe kabinet?’ ‘Nee joh, maakt niet uit dat je zelfs nog nooit stratego gespeeld hebt, juist fijn dat je niet gehinderd wordt door enige visie, we hebben gewoon vertrouwen in de toekomst.’
Niks erger dan vastgeroeste mensen met vastgeroeste ideeën natuurlijk
Gelukkig hoorde ik het Wouter Bos vrijwel meteen daarna op de radio uitleggen: ‘Vakkennis is niet het enige dat belangrijk is voor een minister. We hebben ook vakministers gezien die hopeloos ten onder zijn gegaan. En we hebben ook ministers gezien die helemaal niets wisten van een bepaald vakgebied, en die het erg goed gedaan hebben.’ En ook: ‘Soms ben je te vergroeid met belangen in een bepaalde sector en helpt het enorm als je van buiten komt en met een frisse blik kijkt.’
Niks erger dan vastgeroeste mensen met vastgeroeste ideeën natuurlijk, moet altijd voor gewaakt worden. Uiteraard is het van belang dat je dan wèl andere kwaliteiten hebt die je geschikt maken, zoals daar zijn: graag dossiers lezen en uitstekende communicatieve vaardigheden hebben. Zulke types bestaan. Maar dan. Hoe weet je of die frisseblikkers, van wie er dit keer ook nogal wat geen Haagse ervaring hebben, er geen potje van zullen gaan maken? Hoe weten we of ze het listige politieke spel wel kunnen spelen?
Dat is dus een gok. Best een grote gok. Lijkt mij. Maar goed, we zullen het meemaken… En mocht je sceptisch zijn, bedenk dan maar dat het altijd nog vele malen erger kan dan met deze ongetwijfeld welwillende ploeg vast weldenkende mensen. In de Verenigde Staten, daar zijn ze pas in de aap gelogeerd…
O ja, Máxima zal donderdag ontbreken bij de traditionele bordesscéne. Ze heeft namelijk niet de functie van koningin, al mag ze – vanwege haar huwelijk wél die titel voeren. Op een moment als dit, waarbij Willem-Alexander nadrukkelijk staatshoofd is, mag er geen misverstand bestaan over het feit dat het koningschap géén duobaan is. Maximá is die dag bij de crematie van de Thaise koning Bhumibol Adulayadej. Dat u het weet.
Journalist Caroline Griep doet steeds weer een poging tot opgeruimd leven. Daar schrijft ze over. En over wat ze iedere dag tegenkomt tijdens haar ochtendwandeling door de media.
Fotografie portret: Dingena Mol, Haar & make-up: Astrid Timmer
