Wieke wil een zwijgend t-shirt

 

Mijn ideale T-shirt: soepel, verhult kwabben, heeft een V-hals en is, ik kan het niet vaak genoeg zeggen: tekstloos.

 

 

Vorig jaar moest ik een nieuw wit T-shirt hebben. Ik had drie witte, zoals boven beschreven en in Lusaka gekocht. Daar hebben ze ze volop. Jaren mee gedaan, maar nu zijn het poetsdoekjes. In Nederland zoeken naar een wit T-shirt als je haast hebt? Niet doen. Ik vond er eentje, met gaten op de schouders, bijeengehouden door veters. Met kriebelige lettertjes op boezemhoogte. Pas thuis zag ik dat er ‘wild at heart’ stond. Vooruit maar. Dat ‘wild at heart’ is op zich niet onwaar. Goed, ik heb dit shirt dus al een jaar hè? Heb ik het vanochtend aan, zegt Man: ‘Heb je nou alwéér een nieuw shirt? En waarom zitten er veters in?’ Werd er ook eentje wakker. ‘En wat staat daar nou? WILD AT HEART?’ Jazeker, dat staat er óók al een jaar! Grom. ‘Had ik dát geweten’, zei hij ook nog.

 
Nu, met een vakantie in aantocht, op zoek naar een neutraal T-shirt met V-hals. Onvindbaar! Tenzij je met teksten wilt lopen als: ‘The pope touched me’.  Perfect shirt, maar dan knallen ze er een paus op, die een meisje in een string achterna zit. Of dat rode exemplaar met: ‘Not everything is flat in Holland’. Op de plek van je melkmeisjes. Op zich grappig, maar daar ga ik toch de straat niet mee op? Ik stuit op een zwart geval met: ‘If you can’t laugh at yourself, let me do it’. Dat heeft wel iets, maar zulke dingen kun je toch ook zéggen, in plaats van je T-shirt het woord te laten doen? Waar is onze mondigheid potdorie? Ik denk dat die shirts er zijn voor mensen die zelf geen tekst hebben en hopen op een leuk gesprek. Of op een gevecht, dat zou ook zomaar kunnen met een zin als: ‘Ik heb pepperspray bij me’.

 
Had ik eindelijk een leukje gevonden met luipaardprint en een rood randje. Pas nadat ik het een dag had gedragen, zag ik dat er ‘love you more than ever’ op stond, in zilveren stipjes. Had ik iemand iets gevraagd?? Tegen wie denken die ontwerpers dat ik het héb met zo’n tekst? Hele volksstammen zien die uitspraak en denken: ‘YES! She loves me!’ Daar komen toch geheid ongelukken van? Nu doe ik het er maar mee, het is niet anders. Maar hee, Lusaka? Ik kom eraan en dan koop ik ze weer hoor, fijne neutrale shirts. Een T-shirt moet gewoon zijn kop dichthouden en mooi zijn, da’s alles wat ik van zo’n ding vraag.

 

 

Door: Wieke Biesheuvel

Wieke Biesheuvel werkte en woonde zes jaar in Zambia, is nu voorgoed terug en probeert het Nederlandse leven weer onder de knie te krijgen. Waarbij ze beurtelings verbaasd, boos, dolgelukkig, verward of blij is.

Afbeelding van Wieke Biesheuvel