Een lekker hapje?

 

Ik vind het meer lijken op iets dat al eerder door iemand anders is gegeten en dat geherkauwde spul hebben ze uit krenterigheid nu in die pannetjes geflikkerd

 

Man komt thuis met een zijns inziens lekker hapje: ‘Kijk eens wat ik heb gevonden? Kunnen we mooi proeven of dat leuk is als voorafje met kerst.’ Excellent, speciaal voor de feestdagen, Vispannetje staat er op de met gouden kerstklokken versierde verpakking. Volgens de info zalm, garnalen en kabeljauw in kreeftensaus. In twee stenen bakjes. Goh, spannend. Glas Chardonnay erbij, dus ik leg een fles in het vriesvak. Tip: doe dit gerust, maar vergeet niet waar je die fles hebt gelaten, zoals ik onlangs. Weken liep ik met een lelijke snee in mijn hand, omdat de fles was ontploft. Toen ik de boel wilde opruimen, boorde zich een scherf geniepig in mijn hand. Goed. Na twintig minuten mogen de bakjes uit de oven. Een wat kleurloze substantie, net kinderen die nooit in de zon mogen van hun moeder. Eerst maar een slok wijn. ‘Proost!’ zeggen we en nemen een hap uit onze bakjes. ‘Smaakt echt nergens naar,’ constateren we tegelijk. Kabeljauw? Garnalen? Zalm? Kreeftensaus? Waar dan? En het hapje is ook nog eens in twee happen op, gesteld dat je na die eerste hap goedig denkt: nou, effe wennen. ‘Takje peterselie erbij,’ denkt man, ‘en je hebt zo’n sjiek hapje voor een verwende raskat.’ ‘Wat heb je ervoor betaald?’ vraag ik hem. Gelukkig weet hij dat niet meer. Beslist teveel, dat is zeker. Wel is het duurzaam gevangen vis, lees ik op de verpakking. Alleen hebben ze die er niet in gestopt. Ik vind het meer lijken op iets dat al eerder door iemand anders is gegeten en dat geherkauwde spul hebben ze uit krenterigheid nu in die pannetjes geflikkerd. Na de eerste hap houden we het voor gezien. Bah. Wel hebben we de stenen bakjes er aan overgehouden, van die grootgrutter die zo aandoenlijk goed op de kleintjes let. Tsjongejonge. Dat kan ik beter. Net heb ik een vistaart gemaakt die vistaart mag heten.

 

Staat bol van de vis. Genoeg voor een stevig voorafje voor minstens acht personen. Goedkoper ook. We trappen er niet meer in. Als ik, toch nieuwsgierig naar wat ze voor deze enge bakjes durven vragen, ga googelen, kan ik het niet vinden. Uit het assortiment gehaald? Dat zou een heel verstandige zet zijn, want dit kun je je gasten echt niet voorschotelen. Wij hebben die fles toen maar leeggedronken, er zat niets anders op.

Door: Wieke Biesheuvel

Wieke Biesheuvel werkte en woonde zes jaar in Zambia, is nu voorgoed terug en probeert het Nederlandse leven weer onder de knie te krijgen. Waarbij ze beurtelings verbaasd, boos, dolgelukkig, verward of blij is.

Afbeelding van Wieke Biesheuvel