Wie krijgt de erfenis?
Als de zwager van Isabelle overlijdt komt er een grote som geld vrij, maar wie heeft er recht op en gaat er met dit enorme bedrag vandoor?
‘Zes jaar geleden is mijn zusje Denise onverwacht overleden. Net nadat we de eerste schok te boven waren hoorde ik dat Stefan, mijn zwager, ernstig ziek was. Zo lang het ging heb ik voor hem gezorgd, ik was zijn mantelzorger en luisterend oor. Iedere dag was ik bij hem tot het niet meer ging en hij vredig in een hospice is gestorven.
Ik wist wel dat Stefan nog een broer had, maar blijkbaar was er al jaren geen contact meer tussen hen. Wat zich heeft voorgevallen weten we niet maar waarschijnlijk was het genoeg om elkaar niet meer te willen spreken. Hij heeft me wel eens verteld dat hij een heel ongelukkige jeugd heeft gehad en dat hij het met zijn eigen kinderen graag anders had willen doen. Maar helaas zijn die eigen kinderen er nooit gekomen. Het verdriet was groot toen ze hoorden dat mijn zusje onvruchtbaar was, maar samen hebben ze van hun leven wel wat moois weten te maken met verre reizen en hun geliefde honden.
Pas toen het echt niet meer ging vroeg Stefan of ik op zoek wilde gaan naar zijn broer. Hij wilde hem voor zijn dood graag nog een keer zien. ‘Om het goed te maken’, zo noemde hij dat. Toen ik zijn broer eindelijk aan de lijn had om te vertellen wat er aan de hand was merkte ik al dat het een nogal koud persoon was. Ja, Stefan was zijn broer, maar er was in hun leven zoveel gebeurd dat hij eigenlijk niet meer zo’n behoefte aan contact had. Pas toen ik zei dat Stefan niet meer zo lang te leven had, draaide hij bij.
Wat er bij het gesprek tussen de broers gebeurde weet ik niet. Maar toen ik die avond dat hij zou komen bij Stefan op bezoek ging bleek dat ze opnieuw ruzie hadden gemaakt en hij zonder nog maar een keer om te kijken was vertrokken. Gelaten keek Stefan me aan toen hij zei dat het dan maar zo moest zijn. Drie dagen later overleed hij zonder verdere familie, alleen in het bijzijn van mijn man en mij.
Wij hebben zijn begrafenis geregeld, maar hoe het met zijn nalatenschap zat, dat wisten we eigenlijk niet. Stefan en Denise hadden samen een huis gekocht, maar na de dood van Denise was Stefan haar erfgenaam. Alleen hoe zat dat nu?
Toen we zijn papieren doornamen om te zien of hij iets geregeld had vonden we een brief waarin stond hoe hij zijn spullen wilde verdelen. Maar inmiddels zijn we erachter dat hij die brief nooit naar de notaris heeft gebracht. En dus valt zijn hele erfenis naar de dichtstbijzijnde erfgenaam en dat is dus zijn broer met wie hij tot aan zijn eenzame dood ruzie heeft gehad. Dat mijn zus samen met hem dat huis heeft gekocht doet er eigenlijk helemaal niet meer toe.
Inmiddels was zijn broer er na de begrafenis als de kippen bij om zijn huis leeg te halen en een makelaar in de arm te nemen. De overwaarde van de woning is na al die jaren erg hoog en de collectie oude jukeboxen die mijn zwager met veel zorg samenstelde is een fortuin waard. Geld dat bij mijn zwager en mijn zusje hoorde. Maar omdat er door hen nooit officieel iets op papier is gezet over hun nalatenschap sta ik gewoon aan de zijlijn en is zijn broer de winnaar van de jackpot. Want zonder een testament bepaalt de wet wie de erfgenamen zijn en heb ik geen rechten.
Ik twijfel enorm of ik dit bij de rechter aan moet gaan vechten om te kijken of ik, als erfgenaam van Denise, ergens recht op heb. Aan de ene kant vind ik dat het wel om heel veel geld gaat. Geld dat voor de helft van Denise was, en waar ik ook heel mooie dingen van kan gaan doen. Aan de andere kant vind ik dat ik met een rechtszaak de herinnering van mijn lieve zusje verkwansel, alsof we op haar graf staan te vechten. Het is maar geld en ik krijg haar er nooit meer mee terug en dat maakt me nog het meest verdrietig.’
