Wie is er nou de dommerd?

 

‘Dat geblaat,’ zuchtte mijn buurvrouw, ‘dat elkaar de les lezen en zo. Ik háát inmiddels domme mensen, dus ik ben met Twitter alvast gestopt.’ En ik begreep haar wel een beetje. 

 

 

Maar wie is nou eigenlijk dom, vroeg ik me meteen af.

 

Is het die professor die gelooft in complottheorieën? Of toch die schoolverlater die zonder diploma afhaakte, maar nu hier de klussen altijd doet die ik niet kan? Niet kan, omdat ik het domweg niet begrijp. Want: zet mij voor een meterkast, en ik sta meteen onder spanning. Wat betekenen al die schuifjes en vakjes? Waar mag ik aankomen en waaraan niet? Welk apparaat “zit” op welk knopje, welk vertrek correspondeert met welke stop, en hoeveel spanning, volt of wattage staat daar dan op? Ik snap echt niets van een meterkast. Dom, toch?

 

Nee, dan de boormachine! Plaats mij in de buurt daarvan en ik heb al snel een gaatje in mijn hoofd. Ik kan nog wel bedenken wat ie doet, maar als ik een ander maatje boor nodig heb, heb ik alweer een probleem. En ik heb al een keer een uitschieter gemaakt met zo’n kreng. Dus om nou te voorkomen dat ik hem weer in mijn voorhoofd zet, in plaats van in de muur, loop ik er tegenwoordig met een grote boog omheen.

 

Of geef me een timmerklus! Ik word standaard door de timmerman achteraf op de vingers getikt. Zet me achter een naaimachine en ik naai mezelf een oor aan, geef mij de leiding bij het loodgieten en je hebt geheid stromend water, maar niet waar je het hebben wilt.

 

Dus wat is nou eigenlijk dom? Dat ik iets niet kan, of snap? Of dat ik juist denk dat ik het wél kan?

 

Ik vind iemand eigenlijk pas dom als hij iets doet wat hij niet kan, en zich daar dan ook nog op wil laten voorstaan. Of zich er beter door voelt dan een ander. Ongeacht IQ, geslacht, kleur, opleiding, karakter, banksaldo of uiterlijk.

 

En iets proberen, omdat je anders niet weet of je het kunt, staat daarbuiten. Dat moet je juist wél doen. Maar de viroloog uithangen als je dat niet bent… Of de politicus, medicus, fysicus, chemicus, als je daar niet eerst voor bent opgeleid, vind ik dom. Jezelf hoger opgeleid of beter ingelezen en voorgelicht wanen, omdat je iets op internet hebt gelezen wat jou aanstaat, dat zegt volgens mij niets over je intelligentie.

 

Bah. Doe eens iets nuttigs met al die gaven, denk ik dan weleens! Help anderen daarmee, in plaats van jezelf ermee in de schijnwerpers te zetten. Schrijf de minister of de viroloog een brief met tips, als jij denkt dat iets beter kan. Maar post het niet alleen maar op sociale media om aan anderen te laten zien hoe goed jij (denkt dat je) bent.

 

En als gevolg van deze gedachte ben ik zelf een middagje gaan papierprikken! Zonder selfies op sociale media ben ik de berm gaan opruimen waar ik dagelijks langskom en me dood aan erger. Omdat er steeds meer mensen zijn die denken dat blikjes, flesjes, zakdoekjes en mondkapjes geen kwaad kunnen en vanzelf wel weer verdwijnen, heb ik ze nu dan maar gelijk gegeven. Het is allemaal weg nu. Dom, hè?

 

Maar ik heb wel een vraag aan de mensen die het daar neergooien!

 

Doe mij een plezier, en zet het volgende keer niet op Instagram als je iets in de berm smijt. Ik voel me dan nóg dommer.

 

En post het niet op Facebook als je met 240 kilometer per uur door een bebouwde kom rijdt, of weer nieuwe wapens aanschaft. Er zouden namelijk domme mensen kunnen zijn die jou dan nadoen! En dat zou jij, met jouw IQ, toch moeten weten.

 

Wil je daar dus voortaan alsjeblieft even bij stilstaan als je weer iets op sociale media plaatst? Dat niet iedereen zo slim is als jij, en je soms zelfs niet begrijpt. Dank u!

 

Hmmm… Jammer dat mijn buurvrouw van Twitter af is. Ze zou dit geweldig hebben gevonden.

Door: Tineke

Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.

Afbeelding van Tineke