Franska.nl

Wie betaalt de rekening?

Voor de verjaardag van haar moeder wordt een etentje georganiseerd, maar dat levert Minke een hoop ergernis op.

 

 

 

 

‘Vorige week werd mijn moeder tachtig. Gelukkig is ze nog in goede gezondheid en kan ze enorm genieten van de momenten dat ze samen is met haar twee kinderen, de aanhang en vier kleinkinderen. Dus was het grootste cadeau dat we haar volgens mijn schoonzus konden geven een weekendje weg met z’n allen. Nou ben ik dol op mijn moeder, maar een weekendje weg met mijn moeder en het gezin van mijn broer is eerder niet zo goed gegaan. Mijn broer en ik verschillen nogal van elkaar en dat bracht toen we nog jong waren altijd veel ruzie met zich mee. Inmiddels hebben we allebei onze eigen levens met een partner en kinderen en als we elkaar zien is dat eigenlijk alleen op verjaardagen. We lopen niet bepaald de deur plat bij elkaar. Dus toen we voor een eerder jubileum een weekendje naar een vakantiepark gingen was de gebruikelijke wrijving van vroeger tussen ons meteen weer merkbaar. Om mijn moeder niets te laten merken moest ik drie dagen echt op mijn tenen lopen en was ik kapot toen ik thuiskwam.

 

Toen mijn schoonzus met het idee kwam om weer een paar dagen met elkaar iets te ondernemen om onze moeder een plezier te doen, probeerde ik daar met een smoesje onderuit te komen. Gelukkig kon ik me achter de drukke hockey-agenda’s van mijn dochters verschuilen. Ze spelen allebei op hoog niveau en kunnen niet zomaar de competitiewedstrijden missen. Maar een avondje eten met elkaar zou zeker wel lukken.

 

Ik reserveerde in een mooi restaurant voor negen personen: het gezin van mijn broer, dat van mij en onze moeder. We zaten al aan een lange tafel te wachten toen mijn broer en schoonzus binnenkwamen met hun zoon van dertien. Verbaasd vroeg ik waar hun dochter was, maar mijn broer zei dat die buiten nog even een sigaretje stond te roken. Ik moest echt op mijn tong bijten om er niets van te zeggen. Hun dochter Kaylee is de volslagen tegenpool van mijn dochters die druk bezig zijn met sport en school en een strak regime hebben om te trainen en huiswerk te maken. Daarnaast hebben ze vanuit de vereniging een leuke groep vrienden waar ze veel mee optrekken. Mijn nichtje Kaylee is alleen maar met haar uiterlijk bezig en met jongens. School is in haar ogen iets voor sukkels en erg veel ambitie om iets van haar toekomst te maken lijkt ze niet te hebben. Ook prima, maar erg veel raakvlakken hebben mijn dochters niet met haar en gesprekken tussen hen vallen dus al snel dood.

 

Pas na vijf minuten kwam Kaylee het restaurant binnen en naast haar liep een vreemde jongen. Toen ze naast mijn moeder stond, greep ze de hand van die jongen en zei: ‘Oma, ik wil je graag voorstellen aan Gino, mijn nieuwe vriend.’ Mijn moeder keek alleen maar blij in de rondte en vond het blijkbaar prima dat er een wildvreemde bij ons aan tafel ging zitten. Ik keek mijn man aan met gefronste wenkbrauwen en hield verder maar mijn mond dicht. Dit had mijn broer wel even met mij kunnen overleggen vond ik, maar ik wilde niet weer in een ruzie belanden. Dit was de avond voor onze moeder en ik moest mijn eigen irritatie maar even opzijzetten.

 

Maar mijn boosheid groeide toen ik later deze week een appje van mijn broer kreeg met een betaalverzoek. Hij had het bedrag van de rekening ‘gewoon in tweeën’ gesplitst, maar dat schoot bij mij in het verkeerde keelgat. Kaylee en haar lover zaten de hele avond aan het uiteinde van de tafel met elkaar te flikflooien en ik zag dat de ober de ene na de andere cocktail voor hun neus neerzette. Terwijl mijn meiden gewoon een paar keer een colaatje bestelden. Het irriteerde me mateloos, want waarom moet ik betalen voor het zoveelste vriendje van een nichtje waar niks mee heb? Bovendien vind ik het echt belachelijk dat een grietje van nog geen achttien de hele avond alcohol drinkt, en dat terwijl haar ouders ernaast zitten.

 

Ik wil me niet met de opvoeding van mijn broer bemoeien, maar eerlijk gezegd heb ik er helemaal geen trek in om ook nog voor dat vriendje en hun dure drankjes op te moeten draaien. Ik ben echt niet uit op de zoveelste ruzie met m’n broer, want het gaat me helemaal niet om het geld, maar vooral om het principe. Dus dat stelt me voor een lastige keuze. Maak ik er nu toch een punt van of betaal ik de helft van de rekening om de lieve vrede maar te bewaren?’