Werk je in de zorg? Dan geen vrije dagen
Volgende week is het meivakantie. Heerlijk even nietsdoen, misschien zelfs een paar dagen op vakantie in eigen land? Dat zouden deze mensen ook wel willen.
Klinkt aanlokkelijk hè, een paar dagen de boel de boel laten en de batterij opladen. Dat hebben we ook wel verdiend na een jaar thuiswerken, lockdown en avondklok. En dan nu aftellen naar vrijdagmiddag. Wat een lekker vooruitzicht.
Ja, voor ons misschien wel, maar voor een heleboel zorgmedewerkers zit die vakantie er dus niet in. Vanwege de hoge druk op de intensive cares en Covid-afdelingen wordt ziekenhuispersoneel gevraagd om af te zien van hun vrije dagen.
Terwijl die zorgmedewerkers al op hun tandvlees lopen en zo verschrikkelijk moe zijn. Maar ze zitten niet voor niks in de zorg; ze laten het wel uit hun hoofd om hun patiënten in de steek te laten. Dus gaan ze maar door, tot ze werkelijk omvallen.
Zelfs een dagje vrij is lastig want er zijn geen collega’s om het werk op te vangen. Het personeelstekort is enorm, het ziekteverzuim is hoog en een tsunami aan patiënten wacht nog op een operatie of therapie. Dus de werkdruk zal voorlopig niet minder worden.
Vorig jaar stonden we voor ze te klappen. Brachten we ze taartjes en bloemen en deelden we boodschappen uit toen de supermarkten leeg waren omdat wij zo nodig moesten hamsteren. Wat zijn we dat snel vergeten hè?
Want we vinden het inmiddels doodnormaal dat zij maar door blijven werken, terwijl wij steeds vaker de maatregelen aan onze laars lappen omdat we het zo zat zijn. Waardoor de bedden op de IC’s maar vol blijven liggen en zij hun best moeten blijven doen om de patiënten de best mogelijke zorg te geven.
Zou het niet mooi zijn als wij de maatregelen toch nog even volhouden, zodat zij het ook kunnen blijven volhouden?