Wel of geen 2G?
Het voelt een beetje alsof de goeden het voor de kwaden moeten ontgelden.
AstraZeneca was het voor mij geworden destijds en er was geen andere keus. Omdat ik niet wilde wachten en mezelf, geheel vrijwillig inderdaad, wilde beschermen tegen de ergste uitwassen van corona, ging ik ervoor. En ik niet alleen. De meeste Nederlanders gingen er uiteindelijk voor. Zo’n 85 procent, als we de cijfers mogen geloven. Veel inderdaad. Maar niet genoeg, want we worden nog steeds links en rechts ingehaald door dit virus dat ons simpelweg te slim af is. Vandaar dat we in een intelligente lockdown zitten en er een wonder moet gebeuren willen we voor de kerst niet voor de tweede keer met massale winkel- en horecasluitingen zitten en met coronakapsels rondlopen. Wij allemaal, ben ik bang. De 85 procent gevaccineerden inbegrepen omdat we ‘om polarisatie te voorkomen’ – hoewel die natuurlijk al lang en breed een vet feit is – de niet-gevaccineerden niet onder druk mogen zetten of mogen discrimineren, wat hoogstwaarschijnlijk ook een grondwettelijke reden heeft.
Of ik daarvan baal? Zeker wel.
Of ik vind dat dit fair is? Zeker niet.
Ik ging ervoor met mijn AstraZeneca-programma en zal ook zeker niet aarzelen om voor de boosterprik te gaan – Pfizer dit keer naar ik mag hopen – mocht die beschikbaar komen. Want feit is en blijft dat vaccineren de meest logische en meest voor de hand liggende oplossing is om uit deze crisis te komen. En dat is precies wat ik wil: uit die crisis. Wat iedereen wil, maar waar niet iedereen voor gaat. Daarom zou ik het eerlijker vinden als beperkende maatregelen minder zouden gelden voor de grote groep Nederlanders die bereid was zich te laten vaccineren, en dat de minderheid die – om wat voor reden dan ook – pertinent met de hakken in het zand blijft staan haar verantwoordelijkheid neemt en zichzelf en anderen beschermt.
Want alle mitsen en maren, principes en complottheorieën daargelaten is er vast niemand die eraan wil denken waar we nu zouden staan als er überhaupt nog geen vaccins zouden zijn.
N.B. Voordat de beer losgaat wil ik hierbij nog wel even aantekenen dat de mensen die om medische redenen niet voor een vaccin in aanmerking komen, een uitzonderingspositie verdienen. En dat de zorg op de schop moet en er meer in plaats van minder ic-bedden moeten komen, ook helemaal eens.
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
