Ik lig in bed en kan niet slapen. Hoewel ik probeer niet op de wekker te kijken, is er toch al dik een uur voorbijgegaan. Wat moest je ook alweer doen om in slaap te vallen, behalve warme melk met honing drinken? Ik hou niet van melk en al helemaal niet van warme. En om nou mijn bed uit te gaan om melk op te warmen… Schaapjes tellen? Ik raak gegarandeerd de tel kwijt en dan kan ik weer opnieuw beginnen. Bovendien zit mijn hoofd al vol, daar kan geen schaap meer bij.
Ik herinner me een ontspanningsoefening die ik ergens heb gehoord, gelezen of gezien – ik weet niet meer waar, maar wel ongeveer hoe het moet. Je moet je hele lijf zwaar maken, te beginnen bij je tenen en dan stukje bij beetje naar boven tot aan het topje van je kruin. Dan schijn je vanzelf in slaap te vallen. Ik weet alleen niet of dat ergens halverwege is of pas helemaal aan het einde, maar ik ga het proberen. Met een beetje geluk weet ik het morgen niet meer omdat ik in slaap ben gevallen.
Vol goede moed begin ik bij mijn tenen. Die moeten dringend gelakt worden, bedenk ik. En nu ik er zo bij stilsta, voel ik de randjes van mijn nagels tegen het laken schuren. Knippen ook. Zo moet het dus niet. Opnieuw! Hoe moet ik eigenlijk liggen? Op mijn rug of mag het ook op mijn zij? Ik besluit op mijn rug te gaan liggen, want dat lijkt me makkelijker voor ledematen die zwaar moeten gaan worden.
Net als ik bij mijn knieën ben, hoor ik hoe mijn lief zich omdraait. Oh nee, dat betekent dat hij gaat snurken. Alleen als hij op zijn rechterzij ligt, snurkt hij niet. Ik hoor nu alleen nog zijn ademhaling. Hij slaapt diep. Hij wel! Het is een kwestie van wachten tot hij begint te ronken. Gespannen lig ik te luisteren en ja hoor… Ik geef hem een duwtje en braaf rolt hij weer naar de andere kant. Even later is het weer stil in de slaapkamer.
Stiekem kijk ik op de wekker. Weer een half uur voorbij. Ik besluit nog één poging te wagen. Als ik bij mijn dijen ben die – zo realiseer ik me – dringend op dieet moeten, geef ik het op. Over mijn billen en buik wil ik niet eens nadenken! Ik draai me op mijn zij en wacht geduldig tot de slaap vanzelf komt.
