Wat je denkt als je voor het eerst in 20 jaar weer gaat kamperen
Googelt: wat neem ik mee naar de camping? Ik heb geeeen idee.
Muggenspray, want het is de natuur, en een zaklamp misschien? Die heb ik geloof ik niet eens. Oh, mijn telefoon natuurlijk. Sowieso slippers voor de douche en dus ook iets wat je makkelijk aan kunt schieten voor onderweg. Schoenen voor als het regent, schoenen voor als de zon schijnt. Wat ingewikkeld. Ik ging voor het eerst in 20 jaar naar de camping en dan denk je dingen.
Ik heb al de slappe lach, terwijl ik nog thuis ben.
Kan ik eigenlijk een beetje fatsoenlijk met een handbagagekoffer over de camping? Ik heb geen weekendtas, kak.
Note to self: vergeet de muggenspray niet. Ik ben een wandelende traktatie voor alles wat prikt en bijt.
Even de cafetière inpakken en goede koffie halen. Je denkt toch zeker niet dat ik het voor een bakkie oploskoffie doe?
Eenmaal op de camping…
Hoeveel ritsen kan een tent hebben? Zes (!) voor een tweepersoonstent dus. Drie voor de hor (van levensbelang in mijn geval), drie voor de flap en dan van die touwtjes om de boel weg te binden. Gloeiende, gloeiende.
Op de camping weet je meteen weer dat schoenen overrated zijn. Het is ongemakkelijk aantrekken al balancerend op één been, het is onhandig uittrekken als je al gebukt bij een rits staat te wroeten. Slippers dan? Meestal wel de oplossing, tot het drie dagen aan een stuk geregend heeft en je al glijdend door de modder over de camping gaat. Advies: neem altijd kaplaarzen mee als je gaat kamperen.
Omdat wij op een natuurcamping waren stond het gras tot aan mijn knieën en ineens weet je dat je een stadsmens bent. Bij alles wat kriebelt aan mijn tenen sprong ik het eerste uur drie meter de lucht in. Maar het went, tot je denkt dat iets een flinke grasspriet moet zijn en blijkt dat een enorme tor je onderbeen geënterd heeft.
Kunnen we het even hebben over strandklapstoelen? In een natuurlijke omgeving is níets recht, waardoor de dingen in elkaar zakken als je ook maar een centimeter beweegt. Ik heb mezelf en mijn bestie zeker vijftig keer van de grond moeten rapen.
Deze camping was van het kaliber ‘we hebben wc-papier’, maar het toiletgebouw is toch weer even wennen. Zeker als je bh en top na het douchen van het haakje glijden, terwijl jij er in slomo achteraan duikt en ze in een enorme plas vallen.
Gelukkig was ik mijn handdoek niet vergeten, dat zou pas lullig zijn.
Maar always look on the bright side en dat deed ik ook. Zo wandelde ik op een zonnige ochtend door de natuur van tent naar toiletgebouw en dat was heel lekker. Ik sliep toch een soort van in de buitenlucht en werd om zes uur ’s ochtends wakker van het kwetteren van de vogels. Ik heb het hele weekend heel hard om mezelf gelachen en lachen en zelfsport zijn gezond. Het kan wel even duren, maar misschien dat ik dat kamperen nog wel een keer probeer.
En ik hoefde niet eens zelf mijn tent op te zetten, kun je nagaan.
