Waarom zijn we toch zo depressief tijdens corona
Ik zie mezelf als een optimistisch mens. Glas is nooit half leeg want er staat altijd wel een vers flesje koud.
Toch overvalt een gevoel van donkerte me vaak tijdens de coronaperiode. Dan ga ik maar een beetje strijken, man ik heb nog nooit zulke rechte stapeltjes gehad in mijn linnenkast. Maar hoe zit het nou met depressie en corona. Ik dook er even in.
Eerst de feiten maar eens
- Het Trimbosinstituut heeft onder 3000 respondenten onderzoek gedaan naar depressie tijdens corona en daar kwam uit dat 50% slaapproblemen heeft en 60 % kampt met depressieve gevoelens. 10 % kampt zelfs met suicidale gedachten en 13 % heeft angst voor het virus.
Niet gek volgens professor Jan Rotmans, hoogleraar duurzaamheid en transities aan de Erasmus Universiteit in Trouw. In deze periode hebben we een gebrek aan overzicht, er is chaos en afbraak, Daardoor zijn we de richting kwijt en dobberen we rond.
Maar we kunnen dat unheimische gevoel ook omarmen. Dat gaat namelijk altijd vooraf aan een periode van verandering en het zou zomaar kunnen dat we straks door deze verandering gelukkiger gaan worden. We worden geforceerd om dingen anders in te richten. Elke crisis zet aan tot verandering volgens Rotman. Het is bijna de enige manier om patronen te doorbreken.
- We worden nederiger. We zien dat succes niet alleen maar een persoonlijke winst is. Als dat zo was, hadden we dat succes ook kunnen volharden in de corona-tijd. Je succes kortom, is van vele zaken afhankelijk. Niet alleen van jou.
- We worden gedwongen onze angst te overwinnen. Met een missie, een visie. Dat zijn de enige dingen waarmee je angst kan overwinnen.
Ik ben benieuwd wat de uitkomst van hetzelfde onderzoek in 2021 zal zijn. En ik mag van professor Rotman natuurlijk niet zeggen dat ik het somber in zie…
Door: May-Britt Mobach
