Waarom je vanavond BuZa wil kijken
Eigenlijk zou ik me er in een zin vanaf kunnen maken waar het dit stukje betreft. BuZa wil je kijken omdat het van de makers van Klem en Overspel is.
Nu moet ik zeggen dat ik Klem een tweede kans moet geven (ik had zelf wat moeite met Barry Atsma in ene niet knappe rol, sorry, vreselijk van me ik weet het, maar het is zo) maar Overspel was een van de weinige series waar ik echt actual voor klaar zat. Elke donderdagavond. Ik woonde nog niet zo lang in mijn Haarlemse buurtje dus kende alle geluiden nog niet zo goed en altijd op het moment dat de spannendste scène zich voltrok, hoorde ik altijd een onheilspellend geroffel voor mijn huis. Wij werden vermoord. Of afgeluisterd minstens. En bespied. Het bleken gewoon de brave burgers te zijn die hun grijze containerbakken netjes op de stoep zetten, maar wat een spannende uurtjes beleefde ik op mijn bankje.
Afijn. Het grote geheim achter Overspel en Klem is Frank Ketelaar. Hij is verantwoordelijk voor die geniale dialogen, of zoals hij in De Volkskrant zei: “Ik wil acteurs die het verschil tussen een komma en een puntkomma kunnen spelen.” En dat voel je. En om dat te bereiken, cast hij het beste van het beste. Kees Prins, Jacob Derwig, Freek Bartels en Saskia Temmink die voor haar rol in BuZa een Gouden Kalf-nominatie kreeg voor Beste Bijrol.
Wat ik ook lekker vind; het is een miniserie. Vier afleveringen en dan is het weer klaar. Daardoor weet je dat er zeldzaam veel liefde, aandacht en zorg aan deze serie is besteed en dat er over elke komma, wat zeg ik, puntkomma is nagedacht. Ik zou er bijna een uitroepteken van gaan gebruiken.
Door: May-Britt Mobach
