Waarom geven mensen ongevraagd advies?
‘Elke dag in je pauze wandelen zou goed voor je zijn’ of: ‘Later opstaan is beter voor je nachtrust’, en dat zijn nog maar twee dingen die ik afgelopen week mijn mik in geschoven kreeg.
Ongevraagd advies, wie kent het niet? Ik durf te beweren dat hoe meer collega’s om je heen, hoe meer goedbedoelde (maar nog steeds ongevraagde) adviezen je krijgt. Het grappige is dat al die ongevraagde adviezen niet gegeven worden om jou een beter gevoel te geven, maar als schouderklopje voor degene die ze geeft. Huh?
Het verrukte aan al die ongevraagde adviezen is dat je er zelf een beetje om vraagt. Niet letterlijk natuurlijk, want dan zouden ze niet ongevraagd zijn, maar indirect. Jij vertelt dat je struggelt met een gebrek aan daglicht omdat je de hele dag in je laptop zit, de (ongevraagde) raadgever geeft een tip om je naar buiten te krijgen. Het is een quick fix, niet voor jou, maar voor de gever. Opgeruimd/opgelost staat netjes.
Volgens Quest zijn er drie redenen waarom we zo ruim strooien met al die goedbedoelde maar irritante ongevraagde adviezen: 1) Wie advies geeft voelt zich beter dan de ander. Ik vind het lullig, maar het is blijkbaar waar. 2) De raadgever voelt zich een goed mens, omdat hij/zij/hen toch even stilstaat bij de misère van de ander. God, wat een groots mens. 3) Dat is dus die snelle oplossing, want die geven we maar wat graag.
Het gevoelige aan al die adviezen is dat het vaker wél dan niet kritiek verpakt als wijze raad is. De gever voelt zich dus zélf fijner en jij duidelijk niet, maar zadelt jou ook nog eens op met een belediging verpakt als een tip. Als je erover nadenkt word je gewoon al kwaad. Ik maak potverdriedubbeltjes zélf wel uit wanneer, waar, hoe lang en waarom ik ga wandelen.
Een volgende keer dat iemand met zo’n tergend stukje ongevraagd advies komt, zou je dus kunnen vragen of de raadgever ervan opgeknapt is. Dat zorgt vast voor wat verwarring want jij zit toch in de rats, maar volgens Singapore Management University moet de gever zich daadwerkelijk beter voelen. En zo niet, dan heb je zojuist op slinkse wijze duidelijk gemaakt waar de persoon in kwestie dat advies mag stoppen. Ook wel eens lekker. Bij voorkeur ergens waar de zon niet schijnt, inderdaad.
Bron: Quest
Door: Adeline Mans
