Franska.nl

Waar zou jouw wieg hebben gestaan als je zelf had mogen kiezen?

 

Miljoenen Chinese kinderen werden geboren in anonimiteit en leven een schimmenbestaan.

 

Waar zou jouw wieg hebben gestaan als je zelf had mogen kiezen? Na dit verhaal tel je vast en zeker je zegeningen.

 

Het speelt in China en het begint met de éénkindpolitiek – afgeschaft in 2016. Ik had er heus vaker over gehoord, er zelfs wel eens bij stilgestaan, me erover verbaasd. Maar om nou te zeggen dat ik me een voorstelling van kon maken van de gevolgen… Laatst las ik daarover (in de Groene Amsterdammer) en de feiten en cijfers lieten me niet onberoerd.

 

Stel je voor: naar schatting 336 miljoen abortussen werden er gepleegd ten tijde van de éénkindpolitiek. Een weerzinwekkend aantal waarvan het merendeel uitgevoerd onder dwang en in sommige gevallen tot zelfs in de achtste maand van de zwangerschap – ik heb er geen woorden voor! Daarnaast werden er 196 miljoen sterilisaties uitgevoerd – ook lang niet allemaal vrijwillig – en 403 miljoen spiraaltjes geplaatst.

 

En toch werden er, alle maatregelen ten spijt, nog altijd miljoenen baby’s geboren die buiten het geboortequotum vielen en er officieel niet mochten zijn. Of die, hoe gek het ook moge klinken, ongewenst waren. Dat waren vooral de babymeisjes. Want anders dan jongens kunnen die, later als je oud bent, niet voor je zorgen en moeten ze nog een bruidsschat toe krijgen ook. Miljoenen Chinese baby’s, ongewenst of onwettig, werden om die reden afgestaan ter adoptie. Miljoenen kinderen en ouders voor wie sommige levensvragen altijd onbeantwoord zullen blijven.

 

Maar wat als je je kindje niet kón afstaan? Omdat je dan niet meer met jezelf kon leven? Dan kreeg je geheid het lokale familieplanningscomité op je dak. Met een boete van vier keer je jaarinkomen als straf en ontslag op staande voet om het leven zo mogelijk nóg uitzichtlozer te maken.

 

En zo kon het gebeuren dat er (ook weer) miljoenen kinderen werden geboren in anonimiteit. Deze kinderen werden weggehouden van de wereld, niet erkend, en leidden, soms tot op de dag van vandaag, een schimmenbestaan. Het zijn de zogenaamde ‘zwarte kinderen van China’. Zij konden niet geregistreerd worden en kregen daarom geen ‘hukou’: een basisdocument dat bewijst dat je bestaat. Hoe moet dat voelen? Als je geen recht hebt op gezondheidszorg, als je niet naar school mag, geen vriendjes maakt om mee te spelen, niet mag werken (officieel), niet zal kunnen trouwen en welbeschouwd niet eens officieel kunt overlijden als je tijd daar is?

 

In 2010 werden veertien miljoen Chinese ‘spookkinderen’ gelegaliseerd. In werkelijkheid zouden er veel meer ‘zwarte kinderen’ zijn die moeten leven in de marge. Als die kinderen hadden mogen kiezen waar hun wiegje stond? Als hun moeders en vaders hadden mogen kiezen waar hun wieg stond? Wat denk jij dat ze dan gekozen hadden?