Waar eindigt de privacy van je kind?
Check je weleens de telefoon van je puber? Dan ben je niet de enige. Ouders zullen daar ongetwijfeld een goede reden voor hebben. Maar waar houdt de privacy van je kind op? Dat vind ik een lastige vraag.
Uit onderzoek van Safer Internet Centre Nederland onder ruim tweeduizend ouders en tieners van twaalf tot zeventien jaar oud blijkt dat tachtig procent van de ouders regelmatig het online gedrag van hun kroost checkt. Twintig procent van de ouders houdt hun kinderen via gps in de gaten. Dat wordt wel minder naarmate de kinderen ouder worden.
Ouders zijn vooral bang voor porno, geweld of zelfmoordfilmpjes die via het wereldwijde web eenvoudig op het scherm van je kind terecht kunnen komen. Bijna een kwart van de kinderen krijgt te maken met cyberpesten, oplichting of bedreigingen. Niet zo gek dus dat ouders mee willen kijken.
Uit bescherming tegen de grote boze buitenwereld zou ik ook alles willen lezen wat op de telefoons van mijn pubers verschijnt, maar dat kan natuurlijk niet. Soms zie ik hun wenkbrauwen de lucht in gaan en dan ben ik wel erg benieuwd wat ze zien of lezen. Inmiddels zijn ze oud en mediawijs genoeg en vind ik eigenlijk dat ik hun privacy moet respecteren. Maar voor jongere kinderen ligt dat misschien wel anders.
Ik vraag me af hoe onze ouders dat vroeger deden. Mijn dagboek had ik vakkundig verstopt, zodat niemand kon lezen wat erin stond. En had ik per ongeluk iets stoms gedaan, dan was de grootste roddelkous van de school de enige die die informatie kon verspreiden. Een dag later was de wind wel weer gaan liggen en had niemand het er meer over. Het was in ieder geval niet voor eeuwig terug te vinden op Twitter, Instagram, Facebook of WhatsApp.
Hoe anders is dat voor kinderen van nu. Ik ben soms blij dat er geen internet was toen ik puber was. Ongestoord groot worden is er haast niet meer bij. Begrijp me niet verkeerd, internet heeft zeker ook veel goeds gebracht. Ik ben bang dat ik ook niet meer zonder kan. Maar de onrust die veel kinderen ervan krijgen, lijkt me voor ouders bijzonder lastig.
Bron: ECP
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
