‘Vraag me niet waarom, vraag me niet wat er mis was, vraag me maar niks’

 

Hanneke is één van die twee miljoen slachtoffers van cybercriminaliteit.

 

 

 

‘Ik kreeg een sms. Die kwam van mijn dochter die zei dat ze een ander telefoonnummer had en of ik even op de link wilde klikken. Mijn dochter die sms’t? Heel even schoot het door mijn hoofd dat ze nooit sms’t maar altijd appt. Vervolgens negeerde ik het stemmetje in mijn achterhoofd en klikte op de link. Toen kwam er een sms met de vraag of ik haar, mijn dochter, even kon helpen met een overboeking. Heel even schoot het door mijn hoofd dat dit niet klopte omdat mijn dochter altijd zou bellen met de vraag om financiële hulp. Vervolgens negeerde ik het stemmetje in mijn achterhoofd en klikte weer op een link.

 

Vraag me niet waarom, vraag me niet wat er met me mis was, vraag me maar niks. Bijna vijfduizend euro lichter in minder dan een paar minuten ontwaakte ik uit wat een boze droom leek en meteen sloeg de paniek toe. Ik kon het nummer van mijn bank niet vinden, ik kon niet meer inloggen op mijn rekening. Ik blokkeerde totaal. Zoals ik zojuist ook totaal geblokkeerd was en me had laten oplichten. Want dat ik me had laten oplichten drong inmiddels wel degelijk tot me door en dat kwam zo ongenadig hard bij me binnen dat ik zo mogelijk nog erger blokkeerde en alleen nog maar kon bedenken dat ik mijn man moest bellen. Die liet meteen alles uit zijn handen vallen op zijn werk om met de afdeling fraude van de bank te bellen.

 

Dat geld waren we kwijt. Daar moesten we helaas wel rekening mee houden. En of mijn man alsjeblieft tegen me wilde zeggen dat ik niet de enige ben die voor gaas was gegaan want inmiddels zijn er zo’n twee miljoen slachtoffers van cybercrime in ons kikkerlandje. Die slachtoffers zijn oud en jong en alles daar tussenin en variëren van hoog opgeleid tot minder opgeleid en alles daar tussenin.

 

De nacht nadat ik me had laten tillen sliep ik amper. Keer op keer speelde de film zich opnieuw af in mijn hoofd en telkens bleef ik zitten met de vraag hoe ik dit in vredesnaam had kunnen laten gebeuren en waarom ik mijn onderbuikgevoel zo vreselijk had genegeerd. Des te langer ik erover nadacht, des te minder ik mezelf begreep en des te erger ik me schaamde.

 

Want ik zou hier toch zeker nooit intrappen? Ik zou toch altijd naar dat stemmetje in mijn achterhoofd luisteren? En ik was toch zeker veel te slim om me zo makkelijk zoveel geld afhandig te laten maken? Blijkbaar was ik niets van dat alles en was ik er met open ogen ingelopen waardoor ik ons vakantiegeld met één klik op de link had overgemaakt naar een stelletje criminelen die er waarschijnlijk een paar peperdure Gucci’s van hadden gekocht. Dat ik me daarvoor diep schaamde was logisch en die schaamte raak ik maar heel moeilijk kwijt.’

 

Hannekes naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.

 

Door: Redactie Franska.nl

Afbeelding van Redactie Franska.nl