Deze tijd snakt naar positieve mensen en naar idealen en dromen die uitkomen

 

Gelukkig kwam ik van de week, ondanks alle somberte, weer zo’n verhaal tegen. Of eigenlijk een vrouw.

 

 

 

Ze heet Eline, ze heeft haar eigen schoonmaakbedrijf en ze neemt alleen maar mensen in dienst met ‘een verhaal’, wat wil zeggen een beperking of afstand tot de arbeidsmarkt. Dat doet Eline niet zonder reden overigens. Want in 2007 kreeg ze, tien dagen na de bevalling van haar jongste dochter, een herseninfarct. Pas na vier maanden revalideren en telkens weer opkrabbelen na weer een terugval of uitvalverschijnselen, mocht ze eindelijk weer naar huis. Terugkijkend op deze zwarte tijd voelt Eline zich toch sterker en zelfbewuster dan ooit. Ze heeft nu ook veel meer zelfvertrouwen dan daarvoor. 

 

Zoveel meer zelfvertrouwen dat ze besloot om haar eigen bedrijf te beginnen. Een enorme stap vooruit als je bedenkt dat ze voor het infarct als gastouder werkte en totaal geen ambities had om ook maar iets voor zichzelf te doen. Die eigen zaak werd niet zomaar een schoonmaakbedrijf, maar háár schoonmaakbedrijf met háár visie. Wat wil zeggen dat je Eline en haar ploeg niet alleen maar inhuurt om een dweil door je kantoor te halen, maar ook om de planten water te geven, een schilderij recht te hangen of kopje koffie te zetten en een praatje te maken. Want, en ook dat is anders dan de meeste andere schoonmaakbedrijven, Eline komt overdag bij je schoonmaken. Op die manier krijg je als schoonmaker letterlijk een gezicht, vindt ze. Mensen leren haar kennen en weten hoe ze heet. Zo krijgt ze meer erkenning en laten mensen je ook voelen dat ze je belangrijk vinden. 

 

Soms schieten ze haar te hulp. Bijvoorbeeld als iets te zwaar is om te tillen. Er wordt rekening met haar en haar mensen gehouden. Net zoals zij rekening houden met hun opdrachtgevers door natuurlijk echt niet te gaan stofzuigen als mensen in vergadering zitten. Grappig genoeg zorgde de coronacrisis alleen maar voor nog meer waardering. Omdat goede hygiëne bijvoorbeeld steeds belangrijker werd en mensen misschien wel het idee kregen dat Eline het coronavirus als het ware weg kwam poetsten.

 

Eline heeft op dit moment twee vrouwen (met een beperking) in dienst. Hoewel ze graag werk en begeleiding aan een derde en eigenlijk ook een vierde persoon zou aanbieden. Juist omdat ze weet hoe fijn het voelt om weer mee te mogen doen in de maatschappij als dat er even niet in zat. En ook omdat ze het belangrijk vindt om te laten zien dat schoonmaken op haar manier een stuk spannender is dan de meeste mensen vermoeden.

 

Bron: AD

 

 

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans