Voor het eerst een weekend weg. Zonder kinderen.
De afgelopen jaren gingen mijn meneer en ik heus wel eens een weekendje weg. Zonder kinderen. Die hadden we dan vakkundig bij opa en oma geparkeerd.
Maar nu zijn we samen weg en zijn onze kleintjes inmiddels bijna volwassen mensen.
En wat doe je dan als ouders? Bij opa en oma parkeren willen ze natuurlijk niet meer. Ze zijn allang uit de zandbak en het logeerbed gegroeid. Maar om ze nou vier dagen lang helemaal alleen thuis te laten?
Om mij heen hoor ik niet anders dan horrorverhalen van ouders die hun huis helemaal in puin aantroffen toen ze na een short break weer thuiskwamen. Er waren dubieuze feestjes gegeven, de hond mocht maar twee keer per dag een piepklein blokkie om, de keuken leek wel op die van een snackbar zo vet en de hele vriendenkring was blijven slapen. Je begrijpt het al: ik heb stress.
Mijn meneer vindt dat ik me niet zo aan moet stellen en heeft helemaal geen zin om ‘de boel te moeten managen’ zoals hij dat in vaktermen noemt. Want wat deed ik zelf toen mijn ouders mijn broer en mij het voor het eerst een paar dagen zelf lieten uitzoeken?
Volgens mij stond ik dagelijks twee keer een uur onder de douche. Ik at alleen maar diepvriespizza, want had uiteraard geen zin om zelf te koken. En broer en ik maakten om iets werkelijk stoms enorme ruzie. Wat we vervolgens ook weer oplosten, want we zaten nu eenmaal vier dagen met elkaar opgescheept. Kortom, het liep allemaal wel los.
Dat ga ik nu dus ook maar doen. Het loslaten. Die pubers hebben het vast heel gezellig daar thuis. Net als ik hier op mijn stedentrip. Gaan we vaker doen. Let it gooooo!
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
