Volbouwen of stoppen?
Onze kids kunnen geen huis kopen of zijn veroordeeld tot een tophypotheek. Maar vergelijk jouw Nederland met vroeger en nu. Hoeveel ooit prachtige vergezichten zijn nu volgebouwd. Wat vind jij? Gewoon doorbouwen of niet?
Soms tijdens mijn vaste routes op mijn racefiets, realiseer ik mij hoeveel nieuwe huizen ik gebouwd heb zien worden. Daar waar ik vroeger langs weilanden fietste en kieviten, grutto’s en zwaluwen door de lucht zag schieten, schitteren nu herenhuizen, staan de Tesla’s op de oprijlanen geparkeerd en stallen ouders hun kids in bakfietsen om ze op school af te leveren. Ik mis de vergezichten en de rust op de plekken. Tegelijkertijd heb ik twee kinderen in Amsterdam wonen, die tussen de 750 en 1000 euro per maand betalen om maar in een gedeelde woning te mogen verblijven. Die nu al veroordeeld zijn tot een tophypotheek, als ze ooit een huis willen kopen.
TEGELIJKERTIJD HEB IK TWEE KINDEREN IN AMSTERDAM WONEN DIE TUSSEN DE 750 EN 1000 EURO PER MAAND BETALEN OM IN EEN GEDEELDE WONING TE MOGEN VERBLIJVEN.
Toen ik op hun leeftijd was overigens, bestond er ook een enorme woningnood. Mijn vriendin en ik wilden samenwonen, hadden niet voldoende geld om een huis te kopen, dus we hoopten dat we ooit een woning kregen toegewezen. Het wonder vond plaats in de vorm van een zogenaamde Van Dam-eenheid. Een klein huurappartement, speciaal voor starters zoals wij, dat onderdeel was van een spiksplinternieuw woningbouwproject. Voorheen stonden hier de koetjes ook loom in het weiland hun gras weg te kauwen. Ik ben er voor mijzelf niet uit, iedereen verdient een woning toch? Maar hoeveel fraai weide- en natuurgebied moet hiervoor worden opgeofferd?
