Franska.nl

Vijf opvallende zaken uit de kerstvakantie

 

Ik wil het nog even hebben over de vijf meeste opvallende dingen waarover ik in de afgelopen kerstvakantie las. Mag dat nog?  

 

Want, allereerst natuurlijk Danny Vera met Roller Coaster. Je kon er deze kerstperiode niet omheen. Wat een mooi nummer, hè? En wat een succes! En wat reageert die man toch grappig op de vele onderscheidingen die hem alsmaar toegekend worden. Sommige media kopten zelfs dat het hem geen reet interesseert, maar dat geloof ik niet. Ik denk niet dat iemand die door niets geraakt lijkt te worden dan zó’n mooi nummer zou kunnen schrijven. Toch? Ik denk dus eerder dat hij bedoelt dat succes niet het doel is bij het maken van zijn muziek. En dat zou weleens het nieuwe streven van 2020 kunnen worden. Niet het succes, maar de kwaliteit wordt weer het doel. En ik kijk daar zo naar uit.

 

Op nummer twee: de zoveelste blunder van de Britse overheid. Waar gewerkt wordt vallen spaanders hoor. Maar toch… Zulke domme dingen lijken wel steeds vaker voor te komen. En niet alleen dáár, maar ook hier. Dat van (bijvoorbeeld) getuigen dan de naam en het adres in dossiers terechtkomen die bij de daders belanden. Levensgevaarlijk, zulke fouten. Nou ja, dan valt het adres van iemand die onderscheiden is met een eretitel nog wel mee. Maar het is evengoed lastig denk ik voor iemand als Elton John, dat er nu steeds bij hem wordt aangebeld. 

 

En dan op nummer drie: de zeugen uit Duitsland. Ja, nee… dat zijn geen biggenmoeders, maar oma’s! Een kinderkoor heeft een  liedje uitgebracht waarin gezongen wordt ‘mijn oma is een oude milieuzeug’. Op zich vind ik de boodschap nog wel goed. Ik erger me ook vaak aan auto’s die altijd maar overal (zo dichtbij mogelijk) geparkeerd moeten worden, en het feit dat niemand bedenkt dat je soms ook een stukje kunt lopen. Maar dit?? Die tekst?! Ik denk niet dat we zulke nummers met kinderen zouden moeten opnemen. En ook niet dat we ze hiermee leren over respect voor andere mensen. Toch? Misschien kunnen we ze dan beter leren dat papiertjes en lege blikjes op straat gooien en het hele jaar door vuurwerk afsteken ook slecht is voor het milieu. En dat we het dan samen gaan aanpakken om het beter te doen! Oké? 

 

Op nummer vier nog meer triest nieuws trouwens. Een vrouw raast over de weg met haar man op de motorkap, en de politie vermoedde dat hieraan een ruzie voorafging. Ja, duh! Knap ingeschat hoor! Alleen vraag ik me dan toch weer af: zou hij op die motorkap gelegen hebben om háár tegen te houden? Blinde liefde dus. Of zou hij alleen maar zijn auto hebben willen redden? Materialisme dus weer. Of was zij zó bang voor hem dat ze niet meer durfde te stoppen? Kan ook nog. Maar in alle gevallen lijkt het me het niet waard om er zwaargewond voor te raken, of voor poging tot moord aangeklaagd te worden. Ze hadden een rare kerst, deze twee mensen. 

 

En dan nog nummer vijf. Dat is een combinatie van triest en blij nieuws. Ik heb namelijk Danique de hele kerstvakantie bestookt met appjes en mailtjes dat ik haar zo ga missen, terwijl ik pas later las dat ze de hele maand januari nog gewoon bij ons is! Tsss… dom, hè?! Voor mij in 2020 dus ook nog wat te doen. Want ik snap nog steeds niet waar ik het heb gemist, maar vind het wel fijn dat ze nog heel even bij ons is!