Franska.nl

Verliefd op de wiskundedocent

Hanneke wordt gebeld door de rector van de school van haar dochter Anne. Ze heeft geen idee waar het over kan gaan.

 

 

‘Geschrokken leg ik mijn telefoon neer. Ik kan nauwelijks geloven wat ik zojuist heb gehoord. De rector van de school van Anne belde net. Hij wilde weten of ik op de hoogte was van het feit dat mijn dochter een relatie heeft. Met haar docent wiskunde.

 

Terwijl de rector die woorden uitspreekt voel ik de grond onder mijn voeten verdwijnen. Allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Mijn kind met haar docent van school? Hoe lang speelt dit al en hoever zijn ze gegaan? Daar kon de rector geen duidelijk antwoord op geven. Hij noemde het aan de telefoon een ongepaste en ongewenste situatie en wil graag met mijn dochter en mij in gesprek.

 

Als Anne later die middag thuiskomt, voelt ze al nattigheid. Ze sluipt door de achterdeur naar binnen en gaat stilletjes op haar kamer zitten. Maar er is natuurlijk geen ontkomen aan. Ik ben woest en moet met haar praten. Want ik wil weten wat er aan de hand is en hoe lang dit al gaande is.

 

Haar kamerdeur zit niet op slot. Gelaten ga ik op haar bed zitten en wacht tot Anne uit zichzelf gaat praten. Ik zie haar mooie blauwe ogen naar buiten staren. Als ik niet langer kan wachten vraag ik alleen maar ‘Hoelang?’ Dan komen de woorden. En die stoppen niet meer.

 

Ze vertelt dat ze al haar hele schooltijd stiekem verliefd is op meneer Verkade van wiskunde. Een jonge docent van nu drieëndertig. Alle meiden van school zijn verliefd op hem. Dat kan natuurlijk gebeuren als je veertien bent. Maar tijdens het schoolkamp in de vijfde keek meneer Verkade opeens met meer belangstelling naar Anne en zochten ze elkaar steeds op.

 

Na het schoolkamp hielden ze via Whatsapp contact en ‘spraken’ ze elkaar steeds vaker. Zodoende konden ze onder de radar blijven. In de klas deden ze net of er niets aan de hand was en probeerden ze zo normaal mogelijk te doen. Zelfs haar beste vriendinnen wisten van niets. Anne wilde duidelijk geen problemen op school. Ze wilde gewoon haar diploma halen.

 

Tot die keer dat Anne in het weekend uit was en meneer Verkade in een café in de stad tegenkwam. Toen haar vriendinnen naar huis gingen wilde Anne graag nog even blijven om met hem te kletsen. En het onvermijdelijke gebeurde, volgens Anne. Toen ze samen later naar haar fiets liepen, hebben ze voor het eerst gezoend.

 

Daar is het volgens haar tot nu toe steeds bij gebleven. Tot ze vandaag werden betrapt door een leerling uit de derde klas. Die heeft meteen aan zijn vrienden doorverteld wat hij had gezien. Nu weet de hele school het. En ik dus ook.

 

Ik vind het ongelofelijk dat ik niets heb gemerkt. Al die maanden dat dit gaande was. Dat vind ik zo verschrikkelijk stom van mezelf. Altijd dacht ik dat ik een goede verstandhouding met mijn dochter had. Dat we over alles konden praten. Maar blijkbaar was dit net een brug te ver voor haar en heeft ze dit al die tijd voor me weten te verbergen. Daar ben ik zo teleurgesteld om.

 

Die man is vijftien jaar ouder dan mijn dochter. Wat moet hij met zo’n kind? En wat wil zij van zo’n man? Ik zie de tranen over haar wangen glijden. Dan zegt ze dat ze echt verliefd op elkaar zijn. Dat ze toch niets fout doen? Hij heeft geen relatie en geen kinderen. Ze willen alleen maar samen zijn. Zoals verliefde mensen dat nu eenmaal willen. Verdrietig kijkt ze me aan. Dat snap je toch wel, mam?

 

Van binnen kook ik van woede en wil ik lachen van de zenuwen. Gelukkig kan ik me beheersen en zeg ik niets.

 

Ze is achttien jaar. Volgens de wet is Anne volwassen en heb ik niets meer te vertellen over wat ze wel of niet zou mogen doen. Ze is verliefd. Dat is wel duidelijk. Maar ik heb eerlijk gezegd geen idee wat ik hier mee aan moet. Ik wil mijn dochter absoluut niet kwijt. Maar ik ben bang dat dit wel gebeurt als ik haar verbied om met meneer Verkade om te blijven gaan.

 

Anne zegt dat ze zich niet meer op het schoolplein durft te vertonen. Nog maar een paar weken en dan begint het eindexamen, dus ze zal wel naar school moeten. Ik wil er niet aan denken dat deze situatie ervoor zorgt dat ze geen examen mag doen of dat ze zakt. Morgen hebben we het gesprek met de rector op school. Dan zal ze wel mee moeten. Want als Anne zo graag zo volwassen wil zijn dat ze een relatie aangaat met een man die vijftien jaar ouder is, dan hoort dat er ook bij. Of ze wil of niet.’