Verboden te sterven!

 

Ik vraag het me steeds vaker af. Of ik nou echt stokoud wil worden. Want in 2040 zullen er naar schatting zo’n half miljoen dementiepatiënten zijn.

 

Nieuw onderzoek wijst uit dat één glas wijn per dag ook al gevaarlijk genoeg is, dus wil ik hartfalen en beroertes écht voorkomen en de kans op leverfalen beperken, dan kan de slogan ‘geniet, maar drink met mate’ linea recta worden verwezen naar het rijk der fabelen en moet mijn credo voortaan ‘nul glazen per dag’ zijn. Gezellig is anders!        

 

Van te dik zijn – wie weet dat nou niet? – krijg ik ook al hart- en vaatziekten, dus dan ook maar op dieet. Bij voorkeur een koolhydraatarm dieet, want dat garandeert gewichtsverlies. Al is het ellendige daarvan dat de kans om te overlijden door een hart- of vaatziekte, juist door het gebrek aan koolhydraten, met 13% toeneemt – en dit is nou weer geen fabel. 

 

Van zout, dat is echt wel algemeen bekend, leg ik ook het loodje en suiker is sowieso de ergste sluipmoordenaar aller sluipmoordenaars. Groenten en fruit dan, want die kunnen toch wel? Nou ja, in principe wel, behalve dan vruchtensap want daarin zitten ook weer suikers – fruitsuikers weliswaar, maar toch – en suiker, ik wist het al, maakt nu eenmaal dik, dus dan maar weer op dieet. Een crashdieet desnoods, want van al dat eeuwige gelijn word ik stikchagrijnig en krijg ik stress dus kan ik maar beter snel mijn streefgewicht bereiken. Maar ja, is dat eenmaal bereikt, dan is de vreugde daarover van korte duur, want voor elke kilo eraf komt er minimaal ook weer een kilo bij – is bewezen.

 

Hoeveel inzichten en onderzoeken ik de laatste jaren al voorbij heb zien komen? Allemaal goed bedoeld en erop gericht om me zo lang mogelijk gezond en in leven te houden. Maar hoe moet dat dan, straks als het me is gelukt om oud te worden? Ik moet uiteindelijk toch érgens aan overlijden? De kans is groot dat het dan een hersenziekte wordt, want dat is de vijand van de toekomst.

 

Even ter illustratie: op dit moment lijden ongeveer 270.000 mensen in ons land aan dementie, maar in 2040 zullen dat er naar schatting zo’n half miljoen zijn.

 

Een half miljoen ouderen die de weg kwijt zijn straks, niet meer voor zichzelf kunnen zorgen en zijn overgeleverd aan de zorg van anderen. Als er tenminste nog genoeg mensen over zijn die kunnen zorgen. Want dat is ook maar zeer de vraag.

 

Ik vraag het me steeds vaker af naarmate ik ouder word. Of het echt zal lonen om me zoveel te ontzeggen en of het nou echt zal bevallen, om stokoud te worden. En of ik niet toch beter maar kan genieten? Net als mijn oma’s en opa’s en mijn ouders die het heel wat jaren hebben volgehouden terwijl die allemaal van het goede leven hielden.

 

Door: Brigitte Bormans

Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.

Afbeelding van Brigitte Bormans