Franska.nl

Vandaag is het weer Wereld Nogwatdag

Voor elke ding dat tegenwoordig aandacht behoeft is wel een dag.

Iets wat, in mijn beleving, is begonnen met Moederdag en Vaderdag – en wat uitmondde in Dierendag en Secretaressedag – is zich steeds meer gaan specificeren tot Mag Ik Ook Even Uw Aandacht Voor Het Volgende-dag. Maar helaas hebben we natuurlijk veel meer problemen dan die 365 dagen die in een jaar zitten, dus worden ze ook nog eens met vele in één dag gepropt, om ze toch maar allemaal te kunnen benoemen. Pfff.

 

Ja, niet dat ik secretaresses of dieren als problemen zie, natuurlijk. Maar de later bedachte Wereld Kijk Ook Even Hiernaar-dagen werden veelal in het leven geroepen om aandacht te vragen voor ellende. Wereldtuberculosedag werd niet uitgevonden om tuberculose te víeren, denk ik. En de Internationale Vrouwendag werd vast niet in het leven geroepen om…

 

Ehhh… of juist wél? Vieren we die dag eigenlijk dat we vrouw zijn, of is die dag bedacht om aandacht te vragen voor (vrouwen)problemen? Weet je dat ik het niet eens meer weet? Er zijn zo veel dagen die om mijn aandacht smeken dat ik een beetje ben afgehaakt.

 

Elke dag vraagt sowieso al om mijn aandacht. Hoe laat moet ik opstaan? Hoeveel deadlines heb ik? Wat trek ik aan? Wie moet ik nog bellen? Wie mag ik eigenlijk nog ontmoeten? Enzovoort, enzovoort, enzovoort. Daarnaast moet ik bedenken welke kranten ik ga lezen. En in die kranten wordt elke dag opnieuw aandacht gevraagd voor de ellende van anderen. Voor iets waar we tijd, belangstelling of geld aan zouden moeten besteden. Zodat het begrepen wordt. Of opgelost. Of voorkomen, gezien of genezen.

 

Maar vandaag las ik een oproep waar toch echt mijn broek van afzakte. Vandaag werd er namelijk aandacht gevraagd voor de Wereldtoiletdag van komende week! En die zag ik niet aankomen.

 

Voor elke shitzooi is natuurlijk input nodig. Dat snap ik heus wel. Maar hoor en wederhoor betreffende toiletbezoeken? Ik weet niet of ik ervoor opensta.

 

Ik zie daar geen gat in, om het zo maar te zeggen. En ik vind mijn buurvrouw een scheet, maar ik ben totaal niet geïnteresseerd in haar toiletgangen.

 

‘Hé, klep dicht,’ roep ik altijd als ze er weer over wil beginnen. Want je gaat zo iemand na al die informatie toch een beetje door een andere bril bekijken.

 

En daarom pleit ik vanaf vandaag voor iets beters!

 

‘Wereld Linker Hoekje Van Het Beroemde Rommellaatje-dag’, lijkt me veel zinniger.

 

Kijk maar eens wat je daar nu vindt. En verdiep je dáár nou eens in. Het is bij iedereen waarschijnlijk iets anders, maar dat hoekje hebben we allemaal, ondanks het feit dat er bij iedereen iets anders in ligt. En dat bindt ons dan!

 

Het zou ons samen kunnen brengen als we allemaal op dezelfde dag, op hetzelfde tijdstip, even aandacht zouden schenken aan hetzelfde onbenullige (of zelfs niets) dat we daar vinden. Dat we even Trump kunnen vergeten, en corona ook. Dat we heel even loslaten dat kinderen elkaar tegenwoordig imponeren met messen in plaats van goede schoolcijfers, en dat we als ouders blijkbaar wat steekjes hebben laten vallen. Laat dat allemaal maar even los, en kijk eens in je laatje in plaats van in je rugzakje. Laat je inspireren door wat je daar vindt, en besluit daarna dat we alle shitzooi in de wereld beter kunnen gaan opruimen, dan er steeds maar weer alleen maar over te schrijven en het op tv te laten zien.

 

Want aandacht is alles, maar ik vraag me inmiddels oprecht af of al die aandacht voor de vieze of foute zaken niet juist het foute in de mensen activeert. Dat je ze juist op ideeën brengt, in plaats van waarschuwt. En daar begin ik zo langzamerhand echt het sch… van te krijgen.

 

Laat je even weten wat je vindt? (In je laatje dan, hè! Niet wat je van mij vindt. Want dat doet de wereld ook geen goed.)