Vanavond ben ik de klos
Tsja, na 4 weken thuisquarantaine ben ik ook toe aan meer lichaamsbeweging. Maar niet heus
Zoals je weet ben ik niet zo van het sporten. Ik probeer me er altijd onderuit te kletsen als iemand aan me vraagt of ik het leuk vind om mee te gaan zwemmen. Neuh, leuk is het woord niet. Of ik misschien zin heb om mee te gaan naar yoga? Mwaaah. Ja, omdat het moet, niet omdat ik zin heb.
Moet je je voorstellen, ik woon met drie echte sportievelingen in huis. Hardlopen, roeien, fietsen, hockeyen. De een nog fanatieker dan de ander. En dan ik. Ik zit. Punt.
En nu meer dan ooit. Met een mooi slap excuus. Inmiddels net zo slap als mijn sneue billen en de kipfiletjes aan mijn bovenarmen. De zwembaden en sportscholen zijn gesloten. Dus het KAN niet. Jammerdebammer (maar niet heus…).
Maar daar nam mijn dochter geen genoegen mee. ‘Dan doe je maar mee met mij’, zei ze van de week. ‘Gewoon thuis op de logeerkamer. Ik heb een work-out gevonden voor mezelf met een lightversie voor jou.’ Ik wilde er eerst nog even over nadenken, maar je snapt ‘m al, er is geen ontkomen meer aan.
Terwijl jij dit stukje zit te lezen, lig ik dus met een rooie kop op een yogamatje. Want ik kan me natuurlijk niet laten kennen als mijn kind een uitdaging met me aan wil gaan. Tot 28 april ben ik iedere avond de klos.
Dus als we straks weer de deur uit mogen kan ik met mijn killerbody zo in mijn nieuwe bikini. Nou maar hopen dat ik het ook volhoud. Ik hoor het hoongelach van de sportievelingen hier in huis al in mijn hoofd. Dus opgeven is dit keer geen optie. Jammerdebammerrrr.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
