Franska.nl

Drie jaar geleden had mijn lief een vooruitziende blik. ‘Gas wordt schaars in Nederland,’ zei hij, ‘we moeten van het gas af.’ Als het aan de Nederlandse regering ligt, gaat dat de komende jaren in heel Nederland gebeuren.

Nu moest er in het nieuwe huis toch grondig worden verbouwd, dus dat kon in een moeite mee. Er kwam een ingenieus systeem met buizen op het dak die water verwarmen met zonlicht en een warmtepomp die warmte uit de lucht haalt. Allemaal met één doel: genoeg warm water voor een lekker warme douche en de vloerverwarming. Goed voor het milieu én onze portemonnee. Dat de warmtepomp onder onze slaapkamer luidkeels stond te brommen, namen we op de koop toe. Alles voor het goede doel.

De eerste winter zaten we er warmpjes bij. De verwarming kon een graadje hoger want we stookten toch bijna gratis. Dachten we. Tot de afrekening van de elektriciteit kwam. Ons ingenieuze systeem bleek meer milieuonvriendelijke stroom te verbruiken dan de gasrekening van de buren. Tot overmaat van ramp begon de dure warmtepomp in het tweede jaar kuren te vertonen en bleek hij ook niet voldoende vermogen te hebben om ons huisje warm te houden in de veel strengere winter van dat jaar. Een groot deel van de winter brachten we knus samen onder een dekentje op de bank door.

De fabrikant van de warmtepomp gaf niet thuis: ‘Dat model maken en repareren we niet meer’, was hun reactie. Gelukkig is mijn lief handig en kon hij de warmtepomp zelf repareren, maar eigenlijk zou er een nieuwe moeten komen met meer vermogen. Maar dat is weer een nieuwe investering die we niet zomaar terugverdienen, want ook dit jaar was de stroomrekening weer hoger. We zijn niet de enigen met dit probleem, heb ik ondertussen gelezen en gehoord. 

Als ik ’s nachts naar het gebrom van de warmtepomp luister, doe ik stiekem een schietgebedje: alsjeblieft geen Elfstedentocht deze winter. En hier een openlijk gebed aan de regering: denk goed na voordat je Nederland van het gas af haalt. De alternatieven zijn nog niet zo energiezuinig als ze lijken.