Vaccineren is weer een hot topic
En hoe zit het ook alweer met je eigen vaccinaties tegen kinderziektes.
Afgelopen week werd het woord ’vaccineren’ weer een hot topic. Niet tegen corona, want daar hoeven we het gelukkig niet meer over te hebben, maar tegen kinderziektes waarvan je dacht dat ze al lang en breed niet meer in Nederland voorkwamen. Op een paar gevallen in de zogenaamde Biblebelt na.
Maar helaas zitten de besmettelijke infectieziekten weer in de lift. Steeds meer jonge kinderen worden ernstig ziek door mazelen of kinkhoest omdat ze niet gevaccineerd zijn. Kinderartsen maken zich grote zorgen nu blijkt dat alleen al dit jaar 4 jonge baby’s door kinkhoest zijn overleden. Terwijl dit heel simpel voorkomen had kunnen worden. Een huisarts uit Bussum haalde zelfs de talkshows met een bericht op zijn LinkedIn over het dalen van de vaccinatiegraad in Nederland. Zo schreef hij dat hij helemaal klaar is met de ‘andersdenkenden, havermelkbakfietsen, Balizandvretende-hipstergoeroe’s, antroposofen en alle andere feitennegerende-egocentristen’, en hij roept iedereen dan ook op om dat ‘zweverige gelul’ aan de kant te zetten en naar de GGD te gaan. Want het zal je toch gebeuren dat je kind echt onnodig ziek wordt of erger.
Het zal ergens in 1978 geweest zijn dat ik als klein Ireentje op judo zat. Ik weet nog dat er een jongen was met een heel dun armpje waar totaal geen kracht in zat, die arm hing er eigenlijk maar een beetje bij. Toen ik na maanden naar hem staren eindelijk durfde te vragen wat er met hem aan de hand was zei hij stoïcijns dat hij polio had gehad. Vandaar die rottige arm. Hij was net zo oud als ik dus in 1969 geboren. Ook toen waren de prikken tegen polio al binnen het Rijksvaccinatieprogramma beschikbaar. Vanaf 1976 kwam daar de vaccinatie tegen mazelen bij. Maar omdat ik in die periode verhuisd was had ik die prik om gek genoeg niet gekregen. Daar kwam ik achter toen ik via het RIVM mijn vaccinatiebewijs van het Rijksvaccinatieprogramma had opgevraagd. Niet handig want juist mensen die zijn geboren tussen 1965 en 1975 zijn mogelijk minder goed beschermd, omdat er in hun kinderjaren minder circulatie van het mazelenvirus was als gevolg van de vaccinatie. Maar omdat de mazelen destijds in Nederland haast niet meer voorkwamen liet ik het er maar bij.
Pas toen ik een paar jaar geleden naar New York ging, waar een forse mazelenepidemie rondwaaide, bedacht ik me dat het toch wel handig was om die prik alsnog te halen en kon zo bij de GGD terecht. Beter mee verlegen dan om verlegen dacht ik. Helemaal nu er op steeds meer plekken in Nederland kleine uitbraken zijn bij ik blij dat ik deze vaccinatie toch nog heb gekregen. Want als je weet dat mazelen superbesmettelijk zijn, dat je er heel erg ziek van kunt worden en dat geen behandeling mogelijk is lijkt het mij des te meer reden om kleine kinderen er juist tegen te vaccineren. Want je moet er toch niet aan denken dat je achteraf liever een andere keuze had gemaakt.
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
