Franska.nl

Tumultueus coronadebat

 

En weer trekken de zorgmedewerkers aan het kortste eind

 

Er wordt gebakkeleid over het al dan niet verplicht stellen van quarantaineplicht. Er wordt gesteggeld over de vraag of de GGD’s verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor de bron- en contactonderzoeken.Maar waar het bottomline op neerkomt, is dat te veel mensen het niet al te nauw meer nemen met regels en maatregelen, dat evenveel mensen het ergste voor de nabije toekomst vrezen, dat niemand de wijsheid meer in pacht lijkt te hebben en dat het einde van deze crisis nog niet in zicht is. Tegelijkertijd blijft iedereen het de normaalste zaak van de wereld vinden om gewoon geholpen, verpleegd en verzorgd te worden, mocht je met Corona in het ziekenhuis belanden. Want natuurlijk staan de dokter en verpleegkundige wel weer klaar.

 

‘En ja, dat doen we ook,’ zei een geëmotioneerde Diederik Gommers (voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Intensive Care) afgelopen week in Op1.

 

Tijdens de uitzending kwam het bericht door dat het coronadebat, dat de hele dag had geduurd, ‘tumultueus’ afgesloten zou zijn. Er bleken niet genoeg Kamerleden meer aanwezig te zijn om een hoofdelijke stemming te kunnen houden over een structureel betere beloning voor zorgmedewerkers. Volgens oppositiepartijen zouden coalitie-Kamerleden massaal zijn “weggerend” zodat het quorum dat nodig is voor een hoofdelijke stemming niet gehaald werd (76 Kamerleden moeten aanwezig zijn in het gebouw; dat waren er nog maar 62). Vóór het reces werd er ook al drie keer gestemd over een structureel betere beloning. Uiteindelijk werd het voorstel weggestemd. En van de met veel bombarie beloofde bonus van 1000 euro heeft ook nog geen enkele zorgmedewerker een cent gezien.

 

Eerlijk? Logisch? Aardig? Gezellig met z’n allen gaan staan klappen voor al die kanjers uit de zorg was zonder twijfel vol goede bedoelingen, maar van goede bedoelingen kunnen geen broodjes worden gekocht. Laat staan beleg voor erop. Daarbij:hoeveel miljarden werden er ook alweer in meer of minder noodlijdende bedrijven (megagroot, groot, midden en klein) gepompt?

 

Gommers vraagt ons geen heldendaden te verwachten van de zorg bij die tweede golf – die er echt gaat komen, is hij bang – als er niet gepraat kan worden over een structureel betere beloning voor zorgmedewerkers. Wedden dat we dat wel doen als we straks rammelend van de koorts of piepend van benauwdheid op een eerstehulppost worden gedropt? Want als er toch iets is waar we als Nederlander recht op hebben, dan is het toch zeker wel adequate gezondheidszorg. Er zal ongetwijfeld nog verder gebakkeleid en gesteggeld worden over dit onderwerp – en dat is prima. Zolang de uitkomst maar recht doet aan alle zorgverleners die zich uit de naad hebben gewerkt tijdens deze crisis waar het einde nog lang niet van in zicht is.