Franska.nl

Tineke’s fantasie gaat met haar aan de haal

 

Och wat lief, dacht ik toen ik dit las. En ik moest meteen denken aan de geboorte van mijn eigen eerste kind. Toen ik lag te bevallen stond het ziekenhuis namelijk in de fik.

 

Jongen trekt politie-uniform aan om zijn ongeneeslijk zieke vader een blik in de toekomst te geven.

 

Och wat lief, dacht ik toen ik dit las. En ik moest meteen denken aan de geboorte van mijn eigen eerste kind. Toen ik lag te bevallen stond het ziekenhuis namelijk in de fik. En dat was erg onrustig. En ik dacht nu dus héél even: HET ZAL TOCH NIET?? Dat iemand toen aan zijn zieke vader wilde laten zien hoe hij er later uit zou zien als brandweerman? Maar dat idee legde ik maar snel weer weg.
Toch ging evengoed mijn schrijversbrein weer hartstikke met me aan de haal. Want, wat wilde ik later zelf worden toen ik zo oud was als deze lieve jongeman? Toen wilde ik nog kleuterjuf worden! Maar ik weet niet of mijn vader blij was geweest als ik toen met 31 kleuters aan zijn bed was verschenen om te laten zien hoe dat eruit zou hebben gezien. En de andere patiënten op de afdeling ook niet, denk ik. Zelfs in de rest van het ziekenhuis zouden ze daar behoorlijk onrustig van zijn geworden, vermoed ik.

 

Zo ook als bijvoorbeeld een type als Jochem Myjer gezellig met de hele zaal langs zou zijn gegaan op gerontologie, om effe te laten zien hoe het zou worden als hij later volle zalen zou trekken. Oeh… druk, druk, druk. Ik kon het niet laten om dat dan ook weer voor me te zien.

 

Of een aanstaande dirigent die met een heel orkest komt. Jongens, jongens, wat een toestand.  

 

Hoewel je er wel mee in de krant komt, natuurlijk. En dat vond ik wel weer fijn van dit geval. Een puber deed iets liefs voor zijn zieke vader, en de politie werd niet gedwarsboomd en wilde nog meewerken ook. En dat is eindelijk eens lief nieuws. Dus dat moeten we vieren!

 

Maar ik zie toch de krantenkoppen al voor me als iedereen dit gaat doen.

 

‘Activist hobbelt met 20.000 geredde varkens langs de receptie van een bejaardenhuis.’ Zou zijn vader dan ook zo trots zijn geweest als deze meneer wellicht was?

 

Of: ‘Vuilnisman en slachthuismedewerker verzieken geur in eetzaal.’ Dat kan natuurlijk niet. 

 

En wat te denken van een aanstaande dolfijntrainer, of een duiker? Die zie ik dan meteen ook met zo’n opblaasbadje in de weer.

 

Maar dat slaat natuurlijk nergens op. Deze jongen had ook alléén maar een uniform aan. Hij kreeg natuurlijk geen wapens of een bonnenboekje mee. Je kunt zoiets dus ook laten zien met alleen het hoognodige. En zo’n kostuum is dan meer dan genoeg om het beeld te schetsen.

 

En toen… ja sorry… toen moest ik ineens aan Bobbi Eden denken. Hoe zou zij dat gedaan hebben in zo’n situatie?  

 

Nou ja… ze had er, net als deze lieverd, in ieder geval wél de krant mee gehaald, denk ik.

 

Maar of haar vader ook zo trots zou zijn geweest?