Ikke, ikke, ikke
Wat zijn we het allemaal (niet) met elkaar eens, hè? De maatregel is nog niet genomen, of de demonstratie staat alweer gepland.
En iedereen vindt vooral zichzélf het belangrijkst, lijkt wel. En iedereen wil ook steun en bescherming, maar vindt dat hij/zij zichzelf niet aan de voorschriften hoeft te houden die daaraan dan kunnen bijdragen.
En dan die talkshows. Pffff… Ik word inmiddels doodmoe van al die vertegenwoordigers en deskundigen die elkaar daar ergens de maat over komen nemen. En toen Gerard Joling in dat licht een filmpje ging posten om Femke Halsema even de les te lezen, was voor mij de maat wel vol.
Hoezo hij?? In welke hoedanigheid zat hij daar dan (op een terras) een filmpje te maken? Als zanger met kennis van het burgemeesterschap? Of als collega-burgemeester die af en toe een liedje zingt? Hou toch op mensen! Ik weet het nu wel! En als ik een aanvulling wil op de mij al bekende gegevens, dan hoor ik die liever van een premier, een minister of een wetenschapper dan van al die (zelfbenoemde) woordvoerders en experts.
Ik wéét nu wel dat de erotische wereld platligt en dat het er ook bij de schoenmakers nogal inhakt. En dat alle verboden de modebranche praktisch hebben uitgekleed, en dat ze bij de slachterijen verdeeld zijn tot op het bot, is mij nu ook wel duidelijk.
En bij de NASA willen ze nu meer ruimte, hè! Terwijl de opticiens juist om verscherping vragen. Dat is toch verwarrend voor mij als kijker?
Maar terwijl ze bij UNOX alles in de soep zien lopen, eisen de prostituees juist weer versoepeling van alle maatregelen. Zij voelen zichzelf nu te kijk gezet op de wallen en kunnen zich niet zomaar neerleggen bij alle strenge opgelegde regels. Ze voelen zich zelfs met handen en voeten gebonden af en toe.
En waar de één nog steeds vierkant achter het besluit staat om afstand te blijven bewaren, wil de ander dat nu juist weer een beetje gaan afronden. Zucht. Bij het planbureau is men dus nog steeds van plan om het handen schudden te blijven verbieden, maar aan de kust is dat voornemen allang weer gestrand. Er schijnt daar juist weer een hele nieuwe golf te zijn ontstaan. Eentje die meelift op de afscheidingsbeweging van een inlegkruisjesfabriek. Bah.
Maar bij de firma Egberts vindt men nog steeds dat het koffiedik kijken blijft. En toch wil men daar het knuffelen alweer druppelsgewijs gaan toestaan. Word je toch gek van?
Zeker nu je weet dat de afdeling cups faliekant tegen is. Zij liften liever toch nog even mee op de maatregelen van de naastgelegen bh-fabriek. Daar zijn namelijk de push-ups niet aan te slepen sinds die in de sportschool nu verboden zijn. En echt zó erg dat ze de BOVAG hebben moeten benaderen voor hulp bij het aanslepen. Tsja, de één zijn dood…
De enigen die er dus niet aan ten onder lijken te gaan zijn de begrafenisondernemers. Zij zijn bepaald niet in een zwart gat gevallen door al deze toestanden. Sterker nog: zij hebben er een schepje bovenop moeten gooien, zó druk hebben zij het.
En dan nog dat gezemel over vliegen!
Minder vliegen, hoor ik steeds.
Maar ehhh… ik zie er alleen maar meer. Doordat de natuur nu even rust krijgt en zich weer een klein beetje herstelt, wemelt het bij mij in de tuin van de vliegen.
Misschien moet ik daar dus maar eens bij Op1 of Beau over gaan vertellen!
Wat denk jij? Kan ik door als één van die 17 miljoen zelfbenoemde experts? Wel toch?!?
Door: Tineke
Tineke is schrijfster van de boeken “Toch?” en “Stof Genoeg” en ze blogt ook zo nu en dan. Ze woont op het platteland met één (leuke) man, twee (lieve) kinderen, drie (onbespeelde) muziekinstrumenten, vier (wisselende) mantelzorgprojecten, een (bijna) vijfde boek, haar zesde (luie) kat, en (dus) ongeveer zeven muizen.
