Wetenschappelijke ontdekking
Tineke is getuige, of zoiets, van een wetenschappelijke ontdekking. Iets met tos-testereutels of tes-tosteringen.
Bij het betreden van de tram help ik een oude meneer met instappen.
Hij is klein, breekbaar en zegt met een piepstem ‘dankjewel’ als we daarna samen op een bank plaatsnemen.
Voor ons zitten twee dames te praten.
Ze lijken zichzelf erg belangrijk te vinden en niet zoveel later begrijp ik ook waarom.
Ze hebben net een wetenschappelijke ontdekking gedaan, maak ik op uit hun gesprek. En er klinken woorden als ‘zwaar’ en ‘eindelijk duidelijkheid’.
Ik buig dus wat voorover, want ik vind dat soort dingen machtig interessant om af te luisteren. En ik hoor ze praten over ‘spul’ waarmee ook bommen worden gemaakt.
Spannend!
‘Tos-testereutels of zoiets,’ zegt de ene dan.
‘Ja, die! Dáár zit het hem in!’ roept de ander.
‘Die krengen die wegen gewoon te veel. Ik word namelijk steeds zwaarder sinds ik die troep in mijn lijf heb, terwijl Henk steeds meer tes-tosteringen kwijtraakt en juist kleiner en lichter wordt. Da’s toch gek?’
‘Ja,’ knikt de eerste. Zij vindt het ook raar.
Als ik dat leuk had gevonden om te horen, dan was ik wel lesbisch geworden! Toch?
‘En waar hij die dingen in bed voor nodig had, daar zijn ze ook al niet meer te vinden,’ zucht de ander vervolgens weer. En daarna maakt ze Henk beledigd verder af.
‘Het lijkt wel een wijf tegenwoordig,’ roept ze boos. ‘Laatst stond hij op de weegschaal gewoon op te scheppen dat hij minder woog dan ik!
Nou ja, zeg! Als ik dat leuk had gevonden om te horen, dan was ik wel lesbisch geworden! Toch?’
‘Het worden inderdaad watjes, als ze dat spul gaan kwijtraken,’ roept haar reisgezel.
‘En tsja, … watjes wegen natuurlijk niks. Maar wij schijnen juist meer van die mannelijke hormoonrotzooi aan te gaan maken als we ouder worden. En daarom ís het niet alleen loodzwaar, maar wórden we dat ook nog eens. Niet eerlijk, eigenlijk,’ zucht ze verongelijkt.
‘Die bende legt gewoon te veel gewicht in de schaal,’ besluiten ze daarna samen, onbedoeld grappig.
En vervolgens leer ik ook nog dat de cupmaat van een man met iets minder testosteron, groter wordt dan die van zijn echtgenote met juist wat meer van dat goedje.
Raar spul inderdaad, denk ik als ik de tram verlaat en zwaar in gedachten tegen een man aan loop.
Hij ruikt lekker. Hij is groot en lijkt sterk.
En als ik naar hem opkijk, geeft hij me een knipoog waar ik ter plekke van smelt.
Mmm, best fijn als dat spul nog eerlijk verdeeld is.
Bij veel van wat ze dagelijks tegenkomt filosofeert én associeert Tineke (schrijfster/moeder/fotograaf/toneelregisseur/echtgenote) erop los.
Fotografie portret: Esmee Franken, Visagie Linda van Ieperen, Haarstylist Mandy Huijs
