Franska.nl

Hoe deden onze opa’s en oma’s dat bijvoorbeeld als ze een vakantie gingen boeken? Hoorden zij dan gewoon van tante Sjaan dat die ene camping geweldig was, en gingen ze er dan heen? Of gingen ze naar aanleiding van de verkleurde foto’s van oom Bertus ook maar eens een kijkje nemen in Scheveningen, en dan maar hopen dat het leuk was? En wat, als het dan tóch niet beviel? Hadden ze dan gewoon pech? Gewoon iets met ‘volgend jaar beter’ of zo? Als er tenminste volgend jaar genoeg overbleef om een dagje weg te gaan, of om een weekje te kamperen. Want anders had je die stress van kiezen natuurlijk helemaal niet.

Tjee… wat hadden ze het vroeger eigenlijk makkelijk dan. Of tenminste onze ouders nog! Die gingen namelijk gewoon naar een reisbureau en haalden eerst maar eens een stapel gidsen. Vervolgens hadden ze daar al vijf avonden voorpret van en als er dan nog vragen over waren dan stelden ze die aan de dames van het bureau. Die waren namelijk overal al geweest en wisten alles. Zelfs het aantal traptreden wisten ze je te vertellen. En je kreeg er nog koffie bij ook! En waren onze ouders er dan uit, dan gingen de dames het regelen en stuurden alles naar je huis. Gut, wat leefden onze ouders eigenlijk in een heerlijk comfortabele tijd.

Want als ik mezelf nu zie stuntelen. Ik heb zoveel keuze dat ik niet eens meer weet waar ik moet beginnen. Ik kan nu alles bekijken wat ik wil, en ik kan van tevoren al filteren op avontuur, prijs, uitzicht, temperatuur, privacy en vierkante meters. Maar of ik het nou zoveel makkelijker heb? Ik kan zelfs met streetview kijken of ik mijn auto goed kwijt kan, maar weet dan tóch niet of de straat inmiddels is omgebouwd naar eenrichtingsverkeer. Of dat dat mooie klooster net is omgebouwd tot supermarkt en het grasveld inmiddels een parkeerplaats is geworden. Dat zie ik evengoed pas als ik er ben. Maar ik kan wél alle hotels met elkaar vergelijken op het gebied van prijs en van…

Ja, en van wat, eigenlijk? Ik zie vooral foto’s van hortensia’s en croissantjes. Of van een scherpgestelde roos op een vage dekbedhoes, en soms van een glas jus d’orange of een afbakbroodje. Maar wat zoiets nou zegt over een hotel? Of over de omgeving? Of over die fles wijn die in die mooie cooler staat? En gut, wat mis ik tante Sjaan dan. Want die had het wel geweten!