Franska.nl

Tegen de wind in

 

Wat is dat toch met al die burn-outs tegenwoordig?

 

Hoe kan het dat zoveel jonge mensen nu al omvallen, terwijl ze nog in de bloei van hun leven zijn? Ik zie mensen van begin twintig al uitgeblust op de bank zitten, terwijl ze nu nog sterk en flexibel zouden moeten zijn. 

 

En dan moeten de klappen nog gaan komen! Ze zijn nog nooit een baan kwijt geraakt terwijl ze een gezin moesten voeden en een hypotheek moesten ophoesten. Ze krijgen vaak niet eens meer een hypotheek. 

 

Hmmm… nu ik dit schrijf… dat zou natuurlijk een stresspuntje kunnen zijn. 

 

Maar ze hebben vaak nog niet eens kinderen, en ik verzeker je: als je een zorgenbommetje zoekt dan moet je kinderen nemen. Maar meestal hebben ze net een leuke opleiding afgerond en ligt de wereld nog voor ze open. Ze zijn nog gezond, hebben hun ouders nog, zijn nog nauwelijks dierbaren verloren, en maken kans op een goede baan, of hebben die al naar aanleiding van hun stage. 

 

Maar wat gaat er dan mis? Ik lees over dj’s, zangers, acteurs, en influencers die ineens bij bosjes omvallen. Nou halen zíj natuurlijk de krant, en al die anderen niet, maar ik zie het in de kringen van mijn kinderen ook gebeuren. Veel mensen vallen al om terwijl ze nog niet of nauwelijks gestart zijn met het volwassen leven. En ik verbaas me daar echt over. 

 

Want hebben we niet van alles uitgevonden om het leven juist makkelijker te maken? 

 

Niemand hoeft bij een vraag (of onvrede) meer met de hand een brief te schrijven, daarna naar de brievenbus te lopen, en dan weken te gaan wachten op een antwoord. Nee, je tikt tegenwoordig je onvrede in een mail, of op sociale media, drukt op het knopje “verzenden” en het probleem ligt bij die ander. Geen enkele stress meer of je vraag überhaupt wel is aangekomen. 

 

De groente ligt tegenwoordig al gewassen en voorgesneden in de winkel, dus na een dag hard werken zet je dat acht minuten in de magnetron en klaar is kees. 

 

En al die goedverdienende artiesten die nu omvallen?! Ik denk niet dat zij in de stress zitten omdat ze ’s avonds, of in het weekend, ook nog de badkamer moeten schoonmaken en de plintjes op de overloop nog moeten vastplakken. Ik heb zomaar het idee dat dat allemaal voor ze gedaan wordt. Zelfs kleding wordt tegenwoordig besteld via internet, en dat scheelt een heleboel dagjes winkelen. 

 

Maar wat is het dán? 

 

Is het dan toch het “anders” willen zijn? Het opvallen, het beter, het méér willen zijn dan anderen? 

 

Kijk, als de wind buiten waait, waaien alle blaadjes dezelfde kant op. Er is niet één blaadje dat denkt: ik ga het lekker even anders doen. Ik ga eens helemaal de andere kant op waaien en opvallen, authentiek zitten wezen, en anderen daarmee proberen te beïnvloeden. Nee joh. De andere blaadjes zouden je uitlachen. Zij weten namelijk dondersgoed dat het veel verstandiger is om naar het noorden te gaan hangen als de wind naar het noorden blaast. En krijgen we daarna weer zuidwester storm? Nou, dan gaan we weer even richting het noordoosten hangen. De meeste blaadjes kunnen niet eens anders. 

 

En de blaadjes die wél de andere kant op gaan hangen… Tsja, die breken af en vallen op de grond. Terwijl de rest – zodra de wind weer gaat liggen – lekker in het zonnetje kan gaan bijkomen en weer kan opbloeien. Misschien toch iets om over na te denken. 

 

We zijn allemaal “maar” mensen en hoeven niet op te vallen met bijvoorbeeld de meeste volgers. Als we de natuur volgen, hebben we automatisch de meeste volgers, want dan gaan we allemaal dezelfde kant op. 

 

En het onderscheid zit hem in de herfstkleuren!

O, wat is de wereld mooi met al die verschillende kleuren, die toch gewoon allemaal “blaadje aan de boom” zijn. Een boom die veel te snel zijn bladeren verliest als we allemaal gaan dwarsliggen en anders willen zijn. 

Misschien toch iets om even bij stil te staan in deze snelle wereld.