Terug naar het ouderlijk nest

 

Toen wij ons net gekochte huis bezochten zaten de kinderen van de overburen achter de heg. Nieuwsgierig gluurden ze ons toe.

 

Terwijl ik trots ons huis aan een vriendin liet zien, stond de buurvrouw op de stoep met een dienblad met koffie voor ons en limonade voor de kinderen. Een warm bad was de buurt. Alle kinderen om ons heen kwamen spelen, kleurden aan de keukentafel of begeleidden onze meisjes, toch echt wel een aantal jaar jonger dan zij, naar het speeltuintje even verderop.

 

Ik volgde hun levens van een afstandje. Zag de fietsen vervangen worden door scooters, zag ze stiekem sigaretjes roken op de hoek van ons parkje en veegde het vocht uit mijn ogen als ik een schooltas aan de vlag zag bungelen. Mijn oppasbuurtjes waaierden uit. Naar Groningen, Utrecht, Amsterdam, Zuid-Afrika of Madrid. En als ze in hun oude buurt waren, gingen ze liever naar het café in de stad.

 

Daarom moest ik het doen met verhalen van hun trotse moeders die hun lege nest bestierden. Dit weekend zat ik in onze voortuin en hoorde ik op rechts gestuiter op de stoep. Harder dan je gewend bent van kinderen die zulks normaal gesproken doen. En sowieso is soepranden geen activiteit die de buurtkinderen tegenwoordig nog bezigen. Die zijn meer van het Tien-tellen-in-de-rimboegenootschap. Ik keek op rechts en zag daar allemaal XL-versies van wat ooit die kindjes achter de heg waren. De jongens breed, sterk en laaggevooisd, de meisjes beeldschoon met benen tot aan de lamp van de lantaarnpaal. Mijn suggestie of ze soms ook stoepkrijt wilden lenen ging weer net iets te ver, maar verder leek het of we vanuit het nu teruggespoeld waren naar het toen. Wat later, toen de zon zakte en de wijzers halverwege hun dagtaak waren, verplaatste de posse zich richting park. De kleedjes waren hetzelfde, de inhoud van de glazen was nog steeds roze van kleur, al vermoed ik dat Karvan Cevitam was vervangen door rosé, en hier en daar zag ik een klein rookwolkje omhoog dwarrelen. Er schoof zelfs een moeder aan die een ondeugend sigaretje meerookte.

 

De reden (door corona vliegen alle studenten weer richting het ouderlijk nest) was niet leuk. Maar ik vond het heerlijk om ze allemaal weer te zien.

 

Heb het goed vandaag,

 

May-Britt

Door: May-Britt Mobach

Afbeelding van May-Britt Mobach