Tafelmanieren
In Meagan’s studentenhuis zijn de tafelmanieren misschien een beetje vergeten. Hoe kan ze dat veranderen wanneer ze op zichzelf gaat wonen?
Waar vroeger de telefoon streng verboden was aan de eettafel, is dat nu wel eventjes anders. Tegenwoordig zit er in mijn huis vol studenten altijd wel eentje vastgeplakt aan de telefoon, de muziek staat knetterhard aan, de sigaretten worden nog net niet aangestoken tijdens het eten. Of tja, soms toch wel. En een slok cola betekent vaak een boer erachteraan.
Ik vind het lastig: want het is eigenlijk echt niet normaal. Waar zijn onze manieren gebleven? En dat terwijl we allemaal netjes opgevoed zijn. Onze ellebogen zijn van tafel, we eten met onze mond dicht, nemen geen slok water terwijl onze mond nog vol zit. Nog belangrijker: praten niet met onze mond vol. En vieze of ordinaire onderwerpen worden niet besproken tijdens het eten. Maar als mensen eenmaal gaan zitten grijpen ze wel meteen naar de peper en zout. Zonder te proeven strooien ze er al meer overheen. Heb ik zo slecht gekookt dan? Weet je dat nu al?
Hoe kan het zo zijn dat je dit wel doet als je met allemaal andere meiden samen woont, maar het helemaal verandert als je op jezelf gaat wonen? Is het omdat je dan eindelijk je eigen regels kan maken? Je de vrijheid voelt, dus dat ook op deze manier wil benadrukken? Ik vraag me af wanneer deze fase klaar is, want ook al wordt er bij ons vaak op de bank gegeten, ik eet zelf toch eigenlijk het liefst aan tafel. Gewoon gezellig. Even kletsen. Misschien een kaarsje aan? En laten we dan vooral de tv uitzetten. Tijd voor elkaar nemen en naar elkaar te luisteren. Gewoon eventjes ouderwets dineren. Ben ik nou de enige die dat belangrijk vindt?
Door: Meagan Suares
Meagan woont in een studentenhuis in hartje Amsterdam met zes gillende huisgenoten. Studentenmaaltijden vindt ze maar niks, dus staat ze elke avond in de keuken voor iedereen te koken. Ze is dol op reizen, gezelligheid, lekker eten, drinken en ‘af en toe’ sporten.
Fotografie: Nikita Holst
