Want steeds vaker maakt de jeugd taal- en spellingsfouten. ‘Me moeder’. ‘Hij wilt’. ‘Het meisjes die’. Au. En misschien wel nog erger: dat ze constant fouten maken en compleet verkeerde zinnen uitkramen maakt ze geen donder uit. Jongeren vinden schrijven in foutloos Nederlands alleen belangrijk als het om iets gaat wat met hun opleiding, werk en sollicitaties te maken heeft. Wanneer het formeel is, dus. Verder appen ze gewoon zonder ‘dt’s’ en met halve zinnen, met ‘na school gaan’ bijvoorbeeld, wat meer lijkt op een soort telegramstijl. Is het een probleem, die taalfouten die massaal worden gemaakt door jongeren? En heeft het iets te maken met dyslexie?
En dyslexie dan? Is dat nog wel te meten, als tieners massaal geen juiste spelling meer gebruiken? Ja. Want bij dyslexie maak je vaak andere, typische fouten. Zoals letters omdraaien in een woord. Als je bijvoorbeeld ‘groepsfoto’ wilt schrijven, dat je dan ‘gropsfoeto’ schrijft. Je haalt klanken door elkaar en je leest dan ook ‘hakkelend’ voor. Daarnaast hebben mensen met dyslexie vooral moeite met het vlot lezen en begrijpen van een tekst – het zogeheten technische lezen. Ze kunnen geschreven woorden lastig omzetten in gesproken woorden. Dat hebben alle tieners die gewoon lak hebben aan de Nederlandse taal niet. Die roepen en schrijven gewoon ‘beter als ik’ wanneer ze zin hebben.
Het is wel degelijk een probleem. Want ouderen vinden het lastig dat steeds meer jongeren totaal niet letten op het vervoegen van werkwoorden en alle grammatica.
Jongeren vinden goede spelling niet belangrijk: zolang ze elkaar maar begrijpen, vinden ze alles best. Zeker een derde van de jeugd vindt een taalfout maken ‘geen enkel probleem’. Ze vertrouwen massaal op de spellingcontrole op hun computer.
.Ze weten ook niet hoe ze taalfouten bij een ander kunnen herkennen. Wel spreken ze formeler als ze praten met iemand die ouder is dan dat zij zijn dan wanneer ze kletsen met iemand van hun eigen leeftijd. Dialect, straattaal en scheldwoorden laten ze dan eventjes achterwege.
FEITEN OP EEN RIJ
Volgens wetenschappers heeft 5 tot 7 procent van de bevolking dyslexie. Dat komt neer op 5 van elke 100 mensen.
Je kunt de diagnose van dyslexie stellen in groep 3 van het basisonderwijs, als kinderen beginnen met lezen.
Dyslexie is voor een groot deel erfelijk bepaald en het speelt zich af in de hersenen
