Stop niet met zoeken naar geluk
Het advies van Wim-Lex in zijn toespraak: geluk moet geen obsessie worden. Het is normaal om onzeker te zijn, spiegel jezelf niet de hele tijd en leg de lat niet zo hoog. Bij die eerste twee dacht ik: JA en bij het laatste dacht ik: huh? Want: wat als niemand de lat meer hoog legt?
Ik voorzie kabbelende talkshows, terwijl we op een heuse battle tussen Op1 en Jinek zitten te wachten. Geen spraakmakende onthullingen in het nieuws, want we gaan toch lekker zo en wat moeten we nog weten? En uitvinders nemen massaal vakantiedagen op, want de lat mag normaal en door normaal te doen hebben we eigenlijk nog nooit iets opgelost. Een beetje rustig aan rondes rijden op Zandvoort voor Max later dit jaar, want we komen heus niet om te winnen.
Natuurlijk draven we door, poetsen we op social media meer op dan nodig is en streven we als een stel maniakken het geluk na. Eens, koning Willem-Alexander, eens. Maar je zou door die woorden bijna de drang verliezen om iets te doen waardoor je boven jezelf uitstijgt. Je ziet overal van dat wijze geneuzel over je comfort zone en binnen de lijntjes kleuren, maar het serieuze werk vindt toch echt altijd net op het randje plaats (of daar voorbij).
Is het najagen van geluk echt zo slecht voor je, dat zelfs onze koning zich geroepen voelt om er bij stil te staan? Of is het misschien juist goed dat we openlijk uitkomen voor het zoeken naar geluk? Als je ‘op zoek naar geluk’ intikt op Google, dan krijg je automatisch de aanvulling: ‘maakt ongelukkig’. Maar ik pleit voor een tijd waarin het normaal is om de gelukkigste versie van jezelf te zijn. Voor geluk gaan en kijken hoe ver je komt.
Vanmorgen sprak ik iemand die twee hele (!) dagen met zijn gezin binnen had gezeten tussen kerst en oud en nieuw. Beetje netflixen, eten in de oven en elkaar aankijken. Geluk, zag ik aan hem. Maar ik zag ook iemand per camper door de besneeuwde bergen trekken. Geluk, weet ik zeker. Mag dat dan niet meer?
Het zit ‘m in groot en klein, daar had de koning zeker gelijk in, maar ik heb nog nooit gehoord dat iemand gelukkiger werd door de lat laag te leggen en niet meer te proberen.
Door: Adeline Mans
