Franska.nl

Stilte AUB

Waarom wil ik toch altijd het raam open hebben als ik werk? Om frisse lucht binnen te krijgen?

 

Ik denk het wel. Ik heb me ooit laten vertellen dat zuurstof een belangrijk element is in een gezonde werkomgeving. En licht ook. Maar goed, dat laatste komt ook nog wel binnen door een raam dat dicht is.

 

Maar voor frisse lucht (die je niet al zelf 17 keer hebt in- en uitgeademd) moet je dus een raam openzetten. Alleen brengt dat wat er dan komt binnenwaaien, me toch een beetje aan het twijfelen over het al dan niet gezond zijn ervan.

 

Om te beginnen die zuurstof. Ik twijfel toch. Ik woon aan een dorpsstraatje waar zich een bedrijf heeft gevestigd dat een contract heeft met Google Maps. Tenminste, dat denk ik. Want de ene na de andere (loeigrote) vrachtwagen (met een vracht die hier nergens hoeft te worden afgeleverd) wordt hier over de keitjes gestuurd wanneer de chauffeur de handigste route aanvinkt. Zo komen ze allemaal langs dat ene bedrijf en nemen ze de naam en het logo goed in zich op. Althans dat vermoed ik. Dat het dus eigenlijk reclame is wat ze hier door het straatjes drijft, en niet zozeer de slimste route. Ik zie hier vaak mensen zoeken die hier echt niets te zoeken hebben, en ze zijn soms volkomen in paniek door waar ze terecht zijn gekomen. Maar hun navigatiesysteem stuurt ze toch steeds weer langs onze bibberende buitendeuren en rammelende servieskasten. En wat er uit al die uitlaten komt, heeft ook al niets te maken met zuurstof. Dus wat dat betreft zou ik misschien beter mijn raam maar dicht kunnen houden.

 

Bovendien heb je ook nog het geluid dat uit al die vervoermiddelen komt. We hebben hier bijvoorbeeld ook een paar boeren wonen die bij die boeren-bescherm-strijdkrachten horen. En die proberen mij nu te overtuigen dat ze voor het milieu zorgen, maar die rijden me toch in een bakken!! Van die heel grote, hoge, lange en heel veel lawaai makende karren met laadbak, die in Canada op honderden hectaren niet zouden misstaan.

 

Maar jongens… die weilandjes hier zijn volgens mij te belopen, hoor! Dus waarom je hier dan met zo’n bak door al die dorpjes kachelt: het ontgaat mij volledig. Zeker als je claimt voor het milieu te zorgen.

 

En ook voor het lawaai zou ik dus beter mijn raam gesloten kunnen houden. Vrachtwagens, motortochten, trekkersprotesten: er komt best veel geluid uit tegenwoordig. Ik kijk dan ook uit naar de tijd dat we alleen nog maar elektrisch mogen rijden. Dan wordt het volgens mij al een stuk stiller.

 

Of misschien moet ik op zoek gaan naar een hutje op de hei. Dat kan ook. Dat het gewoon aan mezelf ligt. Want er werken in mijn omgeving ook steeds meer mensen buiten, en ook díe lijken allemaal lawaai te moeten maken.

 

Iedereen die buiten werkt wil graag een radio mee en allemaal stemmen ze af op een andere zender. En ik hoor dus elke dag dat ik moet leven alsof het mijn laatste dag is en dat ik moet zwemmen in iets met lemon totdat ik erin verzuip. Maar ik kan me erg slecht concentreren op mijn werk als ik die twee boodschappen steeds door elkaar hoor.

 

Helemaal als ze worden begeleid door liedjes over the sound of silence en peace, love and understanding. Dus gooi ik mijn raam toch maar weer dicht.

 

En ik heb ook nog geprobeerd om ’s avonds te gaan werken, maar dat was wat lastig met de barbecuewalmen en de tuinvuurdampen die dan mijn werkkamer binnendrongen.

 

En toen ik dan maar bedacht om ’s nachts te gaan schrijven, bleken er steeds mensen hun verjaardag te willen vieren met vuurwerk. Helemaal hip. En dan niet met een sierpijltje, maar met een soort oorlogsimitatie. Kat in paniek en ik ook.

 

Nou ja… ik ga dus maar weer even wat yoga-oefeningen doen. Even rustig worden. Want dit is niks.

 

En dan begin ik maar niet met ‘sluit je ogen’, maar met ‘sluit je ramen en deuren’.

 

Kijken of dat helpt.