Even klagen over Undercover
Met oprechte pijn in m’n hart schrijf ik dit, maar ik moet het toch even kwijt. Ik had er zó naar uitgekeken, naar dat tweede seizoen van Undercover. We moesten er zo’n anderhalf jaar op wachten, maar werden hier en daar al wel lekker gemaakt met een teasertje.
Begrijpelijk natuurlijk, maar de makers hoefden écht niet bang te zijn dat we niet met z’n allen massaal Undercover zouden gaan bingen, hoor. Iets met wat in het vat zit, verzuurt niet. Nee hoor, we waren allemaal nog fan.
Maar toen was daar de eerste domper: de afleveringen kwamen niet in één keer online, maar eentje per week. Oftewel, elke zondagavond moesten we maar klaar zitten. En dan niet gewoon lekker om half negen al, nee… Om KWART VOOR TIEN. Sorry mensen, ik ben écht geen oma en ik ga ook niet vroeg naar bed, maar gaat het even niet? We moeten dus wachten tot kwart voor tien ’s avonds om die nieuwe aflevering te kijken. Vind ik persoonlijk een hele rare tijd en natuurlijk had Netflix zelf het waarschijnlijk ook liever anders gezien, maar het is nou eenmaal een samenwerking met een Belgische tv-zender. Maar nee, voor het uitzendschema krijgen ze van mij al een onvoldoende.
Maar dat maakt allemaal niet uit als de afleveringen weer net zo vet waren als seizoen nummer één. En… Dat is het gewoon niet. Even een waarschuwing: als je nog geen enkele aflevering hebt gezien: hier komen spoilers.
Kijk, ik vind dat het personage van Kim het loodje laten leggen in de allereerste aflevering best een gewaagde zet. Kan heel goed uitpakken, of juist niet. Want laten we wel wezen: Kim was in seizoen nummer één niet de ster van Undercover. Nee, dat waren Ferry en Daniëlle. Dus als Kim wegvalt kunnen zij nog wel de serie redden. Alleen… WAAR ZIJN FERRY EN DANIËLLE?
Voor mijn gevoel hebben we hen echt drie minuten gezien. Waar de rest uit bestaat? Ik kan het je werkelijk waar niet vertellen. De accenten zijn nog raarder, dus de ondertiteling is harder nodig dan ooit, maar het lukt me vaak niet om m’n aandacht erbij te houden. Het is duidelijk dat ze dachten: oké, seizoen één speelde zich af op een camping, dan moet seizoen twee ook een locatie hebben. Beetje makkelijk gedacht, maar goed.
En dan kiezen ze dus voor een manege? Waar iedereen als echte cowboys door het leven gaat? Noem me een kortzichtige Amsterdammer, maar bestaan dit soort mensen en plekken waar ze ook nog eens dit soort accenten hebben écht? Ik kan het me haast niet voorstellen. En als dat zo is, hoe nihil is de kans dat deze onverstaanbare cowboys tussen het linedancen en op paarden wedden (en paarden kopen) door ook nog tijd hebben voor een illegale wapenhandel in Syrië?
Ik snap gewoon écht niet wat die makers dachten. Ferry en Daniëlle waren dé hit van het eerste seizoen, waarom zien we hen dan nauwelijks terug? We hebben nu alleen Bob en heel eerlijk, het kan me echt nul boeien dat zijn tienerdochter achter zijn echte beroep is gekomen. Ik vind alle cowboys hetzelfde praten en op elkaar lijken en het boeit me ook niet dat ze een geheime zoon hebben. Ik. Wil. Ferry. En. Daniëlle.
Godzijdank krijgt Ferry een eigen film, want die lijkt me wel weer te gek. Maar Undercover wordt het voor mij niet.
Beeld: Netflix